Niepełnosprawni u premiera

Niepełnosprawni u premiera

Dodano:   /  Zmieniono: 
Przedstawiciele środowisk osób niepełnosprawnych przekazali we wtorek premierowi Donaldowi Tuskowi projekt ustawy o wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnością. Spotkanie odbyło się w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.

Projekt został opracowany przy współpracy 150 organizacji. Zawiera przepisy, wprowadzające zakaz dyskryminacji i molestowania osób z niepełnosprawnością, obligatoryjne dostosowanie budynków publicznych i transportu drogowego do ich potrzeb oraz przewiduje powołanie Rady ds. Osób Niepełnosprawnych, koordynującej politykę państwa w tym zakresie.

"Chcielibyśmy, by pamiętano o nas na co dzień, abyśmy normalnie funkcjonowali" - powiedział jeden ze współautorów projektu prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Integracji Piotr Pawłowski.

"Nie ma ludzi w 100 proc. sprawnych. Ta sytuacja wymusza solidarność z tymi, którzy w pewnych sytuacjach mają mniej sprawności" - podkreślił premier Donald Tusk.

Jak powiedział premier przedstawiony projekt jest "krokiem bez porównania większym niż kilka dotychczas wykonanych zadań". Premier przypomniał, że ostatnio m.in. podwyższono kwotę mandatu za parkowanie w miejscu zarezerwowanym dla niepełnosprawnych, a także zmodyfikowano przepis dotyczący psa przewodnika.

"To o wiele za mało, żeby odczuwać satysfakcję" - powiedział premier. "Rejestr spraw do załatwienia jest o wiele większy niż załatwionych. Ale się docieramy" - dodał.

Zdaniem Pawłowskiego projekt "jest przełomem i ogromną szansą dla całego środowiska". Podobną ustawę mają od 1990 r. Amerykanie i Brytyjczycy - od 1995 r.

Projekt określa, kiedy dochodzi do dyskryminacji i molestowania osoby niepełnosprawnej. I tak "dyskryminacja bezpośrednia ze względu na niepełnosprawność zachodzi wtedy, gdy z powodu swej niepełnosprawności dana osoba jest traktowana mniej korzystnie, niż jest, była lub byłaby traktowana inna osoba w porównywalnej sytuacji".

Natomiast "dyskryminacja pośrednia (...) - gdy przepis, kryterium lub praktyka mogą doprowadzić do szczególnie niekorzystnej sytuacji dla osób z niepełnosprawnością". Przykładem dyskryminacji pośredniej jest np. wymaganie, aby wszystkie osoby starające się o pewną pracę zdały test w określonym języku, nawet, jeśli język ten nie jest konieczny do wykonywania pracy.

Według projektu "molestowanie zachodzi, gdy wobec osoby z niepełnosprawnością jest kierowane niepożądane lub niechciane zachowanie mające związek z niepełnosprawnością, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności tej osoby lub jej onieśmielenie, poniżenie, a także jej upokorzenie".

Przewidziano także możliwość dochodzenia roszczeń z tytułu naruszenia zasady równego traktowania i okres ich przedawnienia. Projekt przewiduje, że byłyby to trzy lata od dnia uzyskania informacji o naruszeniu zasady równego traktowania, nie dłużej jednak niż 10 lat od tego zdarzenia.

W projekcie określono czas na dostosowanie budynków publicznych do potrzeb niepełnosprawnych; kontrolować to ma nadzór budowlany. Na przedstawienie planu dostosowania budynków ich właściciele mieliby dwa lata od momentu wejścia w życie ustawy.

Gdyby okazało się, że budynek jest niedostosowany, inspektor nadzoru budowlanego w drodze decyzji administracyjnej miałby obowiązek nakazać przedłożenie, w ciągu sześciu miesięcy, projektu planu dostosowania budynku. Gdyby tego planu nie otrzymał, mógłby -  zgodnie z projektem - nałożyć karę administracyjną od 500 zł do 10 tys. zł.

W projekcie przewidziano także czas na dostosowanie pojazdów do potrzeb osób niepełnosprawnych. Miałoby to być maksymalnie 10 lat z możliwością przedłużenia o trzy lata jeżeli "dostosowanie posiadanego taboru w terminie ustawowo przewidzianym jest niemożliwe lub jest możliwe tylko przy zastosowaniu oczywiście niewspółmiernych nakładów".

Projekt zawiera także zapisy w wyrównywaniu szans osób niepełnosprawnych w ich dostępie do edukacji, ochrony zdrowia, kultury i rozrywki.

Przewidziano także powołanie ministra ds. osób niepełnosprawnych oraz Rady do spraw osób z niepełnosprawnością, wybieranej na czteroletnią kadencję. Rada koordynowałaby politykę państwa w tym zakresie, a w jej skład wchodziliby przedstawiciele niemal wszystkich resortów oraz przedstawiciele samorządów i organizacji pozarządowych.

Według spisu powszechnego z 2002 roku w Polsce jest 5,5 mln osób z niepełnosprawnością; nieco więcej jest wśród nich kobiet.

pap, keb