Po ostatniej podwyżce akcyzy w Łodzi papierosy z przemytu są sprzedawane nawet… w kioskach – alarmuje „Gazeta Wyborcza”. Wyższa akcyza zamiast do budżetu państwa wpada do kieszeni zorganizowanym grupom przestępczym. A miało być tak pięknie – ludzie mieli żyć zdrowiej, a państwo dostatniej.
Przykład perypetii z nikotynową akcyzą jest tylko jednym z wielu dowodów na to, że jeśli państwo zamierza zakazami, podatkami, etc. etc. wychowywać społeczeństwo, to efekt jest odwrotny od zamierzonego. Kiedy minister Hall chciała, dla dobra dzieci oczywiście, posłać do szkół sześciolatki na jej apel zareagowało tylko jej najbliższe otoczenie chwaląc pomysł pani minister. Cała reszta Polski pokazała MEN-owi figę. Kiedy nieco wcześniej przez jakiś czas regularnie podwyższano akcyzę na alkohol, by „szlachta wreszcie przestała rozpijać chłopów" okazało się, że Polacy piją jak pili a dochód bimbrowników i przemytników rósł odwrotnie proporcjonalnie do spadku wpływów do kasy państwa. Teraz zaś okazuje się, że zamiast oduczyć Polaków palenia rząd do spółki z UE robi wszystko, aby na „przestępczym rynku" zamiast mafii narkotykowych zaczęły się pojawiać mafie nikotynowe.
Prawda o człowieku jest bowiem taka, że im bardziej mu się czegoś zakazuje, tym większą ma on ochotę by na przekór wszystkiemu oddawać się tej zakazanej aktywności. Przykład prohibicji w USA jest już nudny, więc może przywołajmy inny, współcześniejszy. Czy ktoś słyszał aby w Holandii władze miały problem z gangami narkotykowymi strzelającymi do siebie na ulicach miast – tak jak to się dzieje np. w Meksyku czy USA? Nie – bo w Holandii narkotyki są legalne, w związku z czym zorganizowana przestępczość nie ma na tym rynku nic do roboty. A i Holendrzy – chociaż mają łatwy dostęp do tego „towaru" nie biorą go na potęgę – ot kto chce, ten to robi.
Dziwne jest, że w XXI wieku, w cywilizacji zbudowanej na ideałach liberalnej demokracji trzeba przypominać credo tejże demokracji: człowiek jest istotą wolną i dopóki swoją wolnością nie ogranicza wolności innych powinno mu się pozwolić działać na własne ryzyko. Bo nawet jeśli popełnia on drobne grzeszki, może być tak, że „mniejsze zło" jest przedsionkiem „większego dobra". Gdyby odebrać Witkacemu narkotyki, pewnie nie czytalibyśmy dzisiaj „Szewców”. Gdyby Churchill nie miał swojej whisky pewnie dałby sobie spokój z tą całą wojną i nauczył się biegle niemieckiego. Państwo ma nas chronić przed innymi, którzy godzą na naszą wolność, a nie przed nami samymi. Inaczej wychodzi jak zwykle.
Prawda o człowieku jest bowiem taka, że im bardziej mu się czegoś zakazuje, tym większą ma on ochotę by na przekór wszystkiemu oddawać się tej zakazanej aktywności. Przykład prohibicji w USA jest już nudny, więc może przywołajmy inny, współcześniejszy. Czy ktoś słyszał aby w Holandii władze miały problem z gangami narkotykowymi strzelającymi do siebie na ulicach miast – tak jak to się dzieje np. w Meksyku czy USA? Nie – bo w Holandii narkotyki są legalne, w związku z czym zorganizowana przestępczość nie ma na tym rynku nic do roboty. A i Holendrzy – chociaż mają łatwy dostęp do tego „towaru" nie biorą go na potęgę – ot kto chce, ten to robi.
Dziwne jest, że w XXI wieku, w cywilizacji zbudowanej na ideałach liberalnej demokracji trzeba przypominać credo tejże demokracji: człowiek jest istotą wolną i dopóki swoją wolnością nie ogranicza wolności innych powinno mu się pozwolić działać na własne ryzyko. Bo nawet jeśli popełnia on drobne grzeszki, może być tak, że „mniejsze zło" jest przedsionkiem „większego dobra". Gdyby odebrać Witkacemu narkotyki, pewnie nie czytalibyśmy dzisiaj „Szewców”. Gdyby Churchill nie miał swojej whisky pewnie dałby sobie spokój z tą całą wojną i nauczył się biegle niemieckiego. Państwo ma nas chronić przed innymi, którzy godzą na naszą wolność, a nie przed nami samymi. Inaczej wychodzi jak zwykle.