– Komisja śledcza, która badała tę sprawę (śmierci Barbary Blidy – red.), skierowała wnioski o Trybunał Stanu dla Jarosława Kaczyńskiego i Zbigniewa Ziobro. Niestety PO tego nie zrobiła. Chcę w imieniu SLD powiedzieć: nie jesteśmy mściwi, ale gdy będziemy mieć wpływ, to was dorwiemy za to zrobiliście Barbarze Blidzie – powiedział na antenie TVP Włodzimierz Czarzasty, po czym dodał, że „za śmierć trzeba zapłacić”.
Akcja ABW
Barbara Blida zginęła 25 kwietnia 2007 roku podczas akcji Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w jej domu w Siemianowicach Śląskich. Wokół okoliczności jej śmierci narosło wiele wątpliwości, gdyż śmiertelny strzał padł w łazience dokąd była minister gospodarki przestrzennej i budownictwa udała się w towarzystwie funkcjonariuszki Agencji. Oficjalna wersja mówi o samobójstwie byłej polityk, jednak część opinii publicznej wskazuje, iż mogło dojść do szamotaniny z agentką.
Wejście do domu Blidy miało związek z prowadzonym śledztwem dotyczącym tzw. mafii węglowej, w której działalność zamieszana miała być Blida. 24 kwietnia katowiccy prokuratorzy wydali Agencji nakaz zatrzymania Blidy. Chcieli jej postawić zarzut pośrednictwa w przekazaniu 80 tys. zł łapówki dla prezesa spółki węglowej.
10. rocznica śmierci
W 10. rocznicę śmierci przewodniczący SLD Włodzimierz Czarzasty oraz wiceszef partii Marek Balt złożyli kwiaty na gronie Barbary Blidy. Na stronie internetowej formacji pojawił się tekst, w którym ABW oskarżana jest o niedopełnienie wszystkich formalności związanych z przeszukaniem domu, takich jak sprawdzenie, czy Barbara Blisa figuruje w rejestrze osób posiadających legalnie zarejestrowaną broń. W sierpniu 2007 roku ówczesny szef ABW w rozmowie z „Gazetą Wyborczą” przyznał, że formacja popełniła błędy w sprawie zatrzymania.
Czytaj też:
ABW przyznaje się do błędu ws. Barbary Blidy
W roku 2016 prowadzący akcję oficer ABW Grzegorz S. został oczyszczony ze wszystkich zarzutów
Czytaj też:
Były oficer ABW uniewinniony w sprawie śmierci Barbary Blidy
Kim była Barbara Blida
Barbara Blida urodziła się 9 grudnia 1949 roku w Siemianowicach Śląskich. Ukończyła w 1976 studia na Wydziale Inżynierii Sanitarnej Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Od 1968 do 1977 pracowała jako specjalista ds. BHP w Zakładach Azotowych w Chorzowie, następnie do 1993 była naczelnym inżynierem w PBW „FABUD”. W latach 1989–2005 posłanka na Sejm X, I, II, III i IV kadencji, minister gospodarki przestrzennej i budownictwa w latach 1993–1996.