– To było haniebne naruszenie moich dóbr osobistych – tak prezes krakowskiego sądu okręgowego Beata Morawiec skomentowała sposób w jaki minister sprawiedliwości Zbigniew Ziobro odwołał ją ze stanowiska. Na początku grudnia ubiegłego roku została odwołana za pośrednictwem faksu.
Ministerstwo wydało także komunikat, w którym napisano, że dymisja jest spowodowana brakiem dostatecznego nadzoru nad oskarżonymi o korupcję dyrektorami sądów w jej okręgu. Morawiec stwierdziła, że łączenie jej z tą sprawą jest niesamowitym szkalowaniem. – Nie ma żadnej możliwości sprawowania nadzoru nad dyrektorem sądu. Żaden przepis prawa nie daje prezesowi sądu możliwości kontroli ani podejmowanych przez niego decyzji – powiedziała Morawiec.
Odwołana prezes złożyła pozew przeciwko ministrowi Zbigniewowi Ziobrze. Sędzia Morawiec domaga się w pozwie oficjalnych przeprosin na konferencji prasowej i finansowego zadośćuczynienia w kwocie 12 tysięcy złotych, które minister Ziobro miałby wpłacić na fundację Dom Sędziego Seniora.
Duże uprawnienia dla Ziobro
Minister sprawiedliwości może odwołać prezesa sądu na mocy ustawy o ustroju sądów powszechnych podpisanej przez prezydenta Andrzeja Dudę 25 lipca. Ustawa zakłada m.in. zwiększenie kompetencji ministra sprawiedliwości w powoływaniu i odwoływaniu prezesów i wiceprezesów sądów. Według Ministerstwa Sprawiedliwości podstawowym celem ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych jest „usprawnienie działania sądów, tak aby zaczęły działać szybko, efektywnie, a wyroki wydawane przez sędziów budziły zaufanie Polaków”. W komunikacie resortu czytamy, że „zmiany te uniezależnią sędziów od nacisków przełożonych, przywrócą bezstronność i prawdziwą niezawisłość”.