Opowiedzieć o wojnie, przemocy i kłamstwie bez krwi, trupów, płomieni i cierpienia – takie zadanie postawił sobie krakowski pisarz, eseista i kurator, Wojciech Nowicki. – Ten pomysł urodził się w okolicach 2014 roku – opowiada Aldonie Łaniewskiej-Wołłk (Polskie Radio). – Byłem wtedy odpowiedzialny za Miesiąc Fotografii w Krakowie, poszukiwałem zdjęć dla jednego z kuratorów. Pierwsze kroki skierowałem do zaprzyjaźnionego archiwum Muzeum Etnograficznego. Przy jakiejś rozmowie wypłynęły nieliczne zdjęcia z „Teki Schultza” (patrz ramka). Te, które wtedy zobaczyłem, były wspaniałe. Nie mogłem wprost uwierzyć, że zupełnie nie są znane. W 2015 roku zrobiłem wystawę, która nazywała się tak samo jak wydana właśnie książka – „Tuż obok”. Ale od początku wiedziałem, że tym zdjęciom należy się coś więcej, coś, co lubię robić najbardziej, czyli rozbudowany esej, w którym opowiedziałbym, co w tych zdjęciach widzę, a raczej czego nie widzę, bo to jest centralny temat książki.
Więcej w numerze 31. "Wprost".