Krzysztof Zanussi żartował, że na planie „Eteru” starał się Jacka Poniedziałka nawrócić. – Udało mu się? – zapytała aktora Małgorzata Fiejdasz-Kaczyńska. – Nie udało – odpowiada z uśmiechem aktor. – To był pomysł na poły żartobliwy, na poły poważny, bo pan Krzysztof ma takie ewangelizujące podejście w stosunku do młodszych od siebie. Jest coś ujmującego w jego osobowości człowieka szczerze wierzącego, przy czym ta wiara jest przepracowana, świadoma, ugruntowana. Niczego nie narzuca, lubi wysłuchać, podyskutować, pośmiać się. Nie ma w tym oceny. Żeby było jasne: nie chcę wystawić mu laurki, zdarzało nam się też prowadzić intensywne spory. Nadal jestem niewierzący, ale pan Krzysztof przypomniał mi, że nie można jakiejś idei czy koncepcji traktować z góry sceptycznie. Mimo że wierzę w naukę, to nie znaczy, że wykluczam obecność jakiejś innej siły sprawczej. Śmieszne, że w tak późnym wieku wciąż mam podobne dylematy, ale ja w ogóle powoli do wszystkiego dojrzewam.
Jacek Poniedziałek to aktor znany z ról teatralnych w najważniejszych przedstawieniach polskiego teatru po 1989 roku, przede wszystkim w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego – najpierw w warszawskim Teatrze Rozmaitości, potem w Nowym, w którym pracuje do dziś („Hamlet”, „Bachantki”, „Oczyszczeni”, „Burza”, „Anioły w Ameryce”, „Francuzi”). Gra także w filmach, serialach i teatrze telewizji. W 2005 roku jako pierwszy polski aktor oficjalnie ogłosił, że jest gejem.
Cały wywiad w numerze 49 'Wprost".
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.