Cukrzyca typu LADA to schorzenie o podłożu autoimmunologicznym, które występuje jedynie u osób dorosłych. Choroba rozwija się na skutek nieprawidłowej reakcji układu immunologicznego, który błędnie rozpoznaje komórki trzustki produkujące insulinę i zaczyna je niszczyć. Cukrzyca typu LADA pod pewnymi względami podobna jest zarówno do cukrzycy typu 1, jak i cukrzycy typu 2.
Cukrzyca o podłożu autoimmunologicznym – na czym polega?
Schorzenia o podłożu autoimmunologicznym dotykają coraz większy odsetek ludzkiej populacji. Mamy z nimi do czynienia wówczas, gdy układ immunologiczny zaczyna działać w nieprawidłowy sposób i atakuje komórki organizmu, jakby były jego zagrożeniem. Reakcja ta prowadzi do powolnego niszczenia prawidłowo działających komórek i rozwoju różnych schorzeń np. cukrzycy typu LADA; do grupy coraz częściej występujących chorób autoimmunologicznych, zalicza się też m.in. reumatoidalne zapalenia stawów i toczeń.
Ze względu na objawy i przebieg cukrzyca typu LADA często błędnie diagnozowana jest jako cukrzyca typu 1, którą charakteryzuje całkowity brak wydzielania insuliny lub cukrzyca typu 2 o łagodnym przebiegu.
Cukrzyca typu LADA polega na tym, że układ odpornościowy stopniowo niszczy komórki trzustki, które odpowiedzialne są za wydzielanie insuliny. Komórki beta trzustki są niszczone bardzo powoli, więc proces chorobowy nie jest wykrywany przez długi czas ze względu na całkowity brak niepokojących objawów.
Cukrzyca typu LADA a cukrzyca typu 1
Cukrzyca typu 1 charakteryzuje się ostrym, dynamicznym przebiegiem. Najczęściej diagnozowana jest w dzieciństwie i powoduje całkowite zaprzestanie wydzielania insuliny przez trzustkę. Proces chorobowy zwykle trwa kilka tygodni i prowadzi do trwałego upośledzenia funkcjonowania trzustki, przez co osoba chora musi zacząć przyjmować insulinę. Cukrzyca typu 1 najczęściej diagnozowana jest w wyniku pojawienia się bardzo charakterystycznych objawów, czyli niemożliwego do ugaszenia pragnienia, nienaturalnego zmęczenia, utraty masy ciała oraz częstego oddawania moczu. W momencie, gdy trzustka przestaje wydzielać insulinę, objawy stają się bardzo nasilone i lekarze nie mają problemów z postawieniem diagnozy jeszcze przed wykonaniem badań. Cukrzyca typu LADA, choć prowadzi do całkowitego zniszczenia komórek beta trzustki i zaprzestania produkcji insuliny, cechuje się łagodnym przebiegiem. Proces chorobowy może trwać nawet kilka lat, a objawy zwykle narastają stopniowo i nie są uciążliwe, więc osoba chora nie szuka ich przyczyny. Cukrzyca typu 1 dotyka dzieci, młodzież oraz osoby dorosłe; cukrzyca typu LADA nie jest diagnozowana tylko u osób dorosłych pomiędzy 35. a 50. rokiem życia.
Cukrzyca typu LADA a cukrzyca typu 2
Cukrzyca typu LADA pod względem przebiegu choroby jest podobna do cukrzycy typu 2, jednak spowodowana jest inną przyczyną. Nie powoduje jej insulinooporność, czyli obnażona wrażliwość na insulinę, ale niszczenie komórek trzustki przez organizm. To znacząca różnica, którą trudno wychwycić podczas procesu diagnostycznego, dlatego wiele osób z cukrzycą typu LADA błędnie zaliczanych jest do grupy osób z cukrzycą typu 2, co powoduje problemy w leczeniu i sprawia, że staje się ono nieefektywne i może doprowadzić do pogorszenia stanu zdrowia osoby chorej. W przypadku cukrzycy typu LADA u pacjentów nie są diagnozowane schorzenia współtowarzyszące cukrzycy typu 2, czyli nadciśnienie tętnicze, nadwaga, nefropatia, zaburzenia gospodarki lipidowej i schorzenia serca.
Cukrzyca typu LADA – objawy
Objawy cukrzycy typu LADA mogą być bardzo różne. Najczęściej w początkowej fazie choroby nie powoduje ona żadnych, niepokojących dolegliwości. Wraz z powolnym niszczeniem komórek beta trzustki pojawiają się objawy typowe zarówno dla cukrzycy typu 1, jak i cukrzycy typu 2, czyli:
-
przewlekłe zmęczenie,
-
niedowaga (nie zawsze występuje, a cukrzyca typu LADA jest często diagnozowana u osób z prawidłową masą ciała),
-
wzmożone pragnienie,
-
częste oddawanie moczu (zwłaszcza w nocy),
- senność po posiłku.
