O śmierci Mieczysława Gila poinformował krakowski oddział Instytutu Pamięci Narodowej. Poniżej przedstawimy jego życiorys, opracowany na podstawie „Encyklopedii Solidarności”.
Działacz opozycyjny w Hucie im Lenina
Mieczysław Gil urodził się w 1944 r. w Gacach Słupieckich w województwie świętokrzyskim. Po ukończeniu technikum, w latach 1963-1982 pracował w Hucie im. Lenina w Krakowie.
W roku 1968 r. został zawieszony na stanowisku mistrza z powodu odmowy dołączenia do bojówek, mających pacyfikować manifestacje studenckie. Od 1978 r. był redaktorem pisma zakładowego „Głos Nowej Huty”
W latach 1964-1981 należał do PZPR, jednak jednocześnie zaangażował się w działalność opozycyjną. Przed rokiem 1980 kolportował niezależne pismo „Robotnik”, a także ulotki Studenckiego Komitetu „Solidarności”.
Wstąpienie do „Solidarności” w 1980 r.
W sierpniu 1980 r. uczestniczył w strajku na Wydziale Stalowni Martenowskiej Huty im. Lenina, a wkrótce został rzecznikiem strajku. We wrześniu tego samego roku wstąpił w szeregi NSZZ „Solidarnoścć”.
Pełnił w nim m.in. funkcję przewodniczącego Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Małopolska. 17 maja 1981 r. współorganizował biały marsz po zamachu na św. Jana Pawła II.
Skazanie w stanie wojennym
Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w kolejnym strajku w Hucie im. Lenina, który odbył się dniach 13-16 grudnia 1981 r. Po pacyfikacji huty przez władze PRL pozostał w ukryciu.
Został zatrzymany 13 stycznia 1982 r. 25 lutego komunistyczny sąd skazał go na cztery lata więzienia. Został osadzony w zakładach karnych w Krakowie, Raciborzu, Strzelcach Opolskich, Kłodzku i Strzelinie. 25 listopada 1983 r. zwolniony na mocy amnestii.
Wyrzucenie z pracy za działalność opozycyjną
W marcu 1982 r. został zwolniony go z pracy, a ZUS odmówił przyznania mu III grupy inwalidzkiej, pomimo udokumentowanej choroby. W latach 1983-1989 utrzymywał się z rolnictwa.
Od 1983 r. współorganizował Duszpasterstwo Ludzi Pracy, był zaangażowany w msze za Ojczyznę, m.in. w Krakowie-Mistrzejowicach, Warszawie, Piekarach Śląskich, Tarnowie i Dębicy.
Udział w obradach okrągłego stołu
W latach 1984-1989 był kilkadziesiąt razy zatrzymywany i przesłuchiwany. Od października 1986 r. prowadził jawną działalność na czele reaktywowanej „Solidarności”. Był jednym z kierujących strajkiem w Hucie im. Lenina, który trwał od 26 kwietnia do 5 maja 1988 r. Po pacyfikacji protestu hutników został pobity i aresztowany.
Od 1988 r. działał w Komitecie Obywatelskim przy Przewodniczącym „Solidarności” Lechu Wałęsie. 27 stycznia 1989 r. w Magdalence koło Warszawy uczestniczył w spotkaniu przygotowawczym do okrągłego stołu. Był uczestnikiem obrad plenarnych okrągłego stołu oraz zespołu ds. gospodarki i polityki społecznej.
Działalność w wolnej Polsce
W latach 1989-1991 był posłem z listy Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W 1990 r. współzakładał Stowarzyszenie Wspólnota Polska oraz rozpoczął pracę w redakcji dziennika „Czas Krakowski”. W latach 1991-1993 był posłem z listy Krakowska Koalicja Solidarni z Prezydentem. W 1993 został redaktorem naczelnym dziennika „Nowa Gazeta”.
W latach 1998-2002 był radnym Sejmiku Województwa Małopolskiego z listy AWS (Akcji Wyborczej Solidarność). Od 2005 r. był doradcą prezesa w Agencji Rozwoju Przemysłu w Warszawie. Był także prezesem Stowarzyszenia PChD (Partii Chrześcijańskich Demokratów).
Gil został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski w 2006 r. oraz Krzyżem Wolności i Solidarności w 2017 r. Zmarł w czwartek, 29 września, w wieku 78 lat.
Czytaj też:
Emerytury stażowe. Prezes ZUS o szansach na spełnienie postulatów związkowców