"Byłeś kreatorem naszej rzeczywistości, czarodziejem, magiem w laboratorium eliksiru życiu. Wiecznie uskrzydlonym chłopcem, którego nadrzędnym pragnieniem była wolność" - powiedział nad trumną artysty Stanisław Ledóchowski, żegnając Starowieyskiego w imieniu przyjaciół i rodziny na Cmentarzu przy Zakładzie dla Niewidomych w Laskach.
Wcześniej w warszawskim kościele św. Krzyża odbyła się msza św., którą celebrował brat artysty, ks. Marek Starowieyski.
"Franek zawsze był bardzo przywiązany do tradycji, również do tradycji chrześcijańskiej. Nie było to przywiązanie ortodoksyjne, ale mocne; zawsze twierdził, że jest dumny, iż wywodzi się z tradycji, która tworzyła Europę" - zaznaczył w homilii ks. Starowieyski.
"Franku, będzie Ciebie bardzo brakowało. Nie tylko nam, rodzinie, ale także środowisku artystycznemu, kolekcjonerom Twych dzieł, tym, którzy kochali Twoją sztukę" - mówił ks. Starowieyski.
Artysta został pośmiertnie odznaczony przyznawanym przez prezydenta Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W imieniu mieszkańców i samorządu miasta Reszel na Warmii, którego Starowieyski był od 2007 roku Honorowym Obywatelem, artystę żegnał burmistrz miasta, Zdzisław Ściborski. Przypomniał, że Franciszek Starowieyski był doskonale znany mieszkańcom Reszla.
"Niemal każdego lata mogliśmy zobaczyć Go w reszelskim zamku, gdzie tworzył i wypoczywał" - mówił Ściborski. Starowieyski wystawiał też prace w reszelskiej Galerii Zamek. Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Reszla nadano prof. Franciszkowi Starowieyskiemu 12 lipca 2007 r.
Artystę żegnała także prof. Barbara Szubińska z Europejskiej Akademii Sztuk, na której Starowieyski wykładał malarstwo. "Studenci i pracownicy żegnają prof. Franciszka Starowieyskiego z głębokim żalem" - mówiła.
Starowieyski został pochowany na cmentarzu w Laskach, nieopodal Zakładu dla Niewidomych, na rzecz którego artysta przekazywał środki, pochodzące z licznych aukcji swoich dzieł.
Starowieyski został pochowany obok innych zasłużonych dla polskiej kultury osób, m.in. pisarza Mariana Brandysa, aktorki Haliny Mikołajskiej, wicemarszałka Sejmu Aleksandra Małachowskiego.
Jeden z najpopularniejszych i najbardziej oryginalnych polskich malarzy, grafików, scenografów Franciszek Starowieyski zmarł 23 lutego w wieku 79 lat.
Franciszek Andrzej Bobola Biberstein-Starowieyski urodził się 8 lipca 1930 r. w Bratkówce koło Krosna na Podkarpaciu, w rodzinie szlacheckiej pieczętującej się herbem Biberstein. Studiował w Akademiach Sztuk Pięknych w Krakowie i Warszawie, u Wojciecha Weissa i Michała Byliny. Uprawiał rysunek, plakat (ponad 250 prac), malarstwo ścienne i scenografię. Wykształcił w malarstwie własny styl, charakteryzujący się m.in. rysunkową formą o kaligraficznej precyzji kreski.
Starowieyski zyskał popularność w latach 60. jako autor plakatów teatralnych i filmowych. Zajmował się także malarstwem, grafika użytkową, scenografią teatralną i telewizyjną. Jest twórcą tzw. Teatru Rysowania.
Wielokrotnie wystawiał w galeriach i muzeach w Polsce oraz Austrii, Belgii, Francji, Holandii, w Kanadzie, Szwajcarii, USA, we Włoszech i in. Jest laureatem wielu nagród, m.in.: Grand Prix na Biennale Sztuki Współczesnej w Sao Paulo (1973), Grand Prix za plakat filmowy na festiwalu w Cannes (1974), Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu w Paryżu (1975), Annual Key Award gazety Hollywood Reporter (1975-1976), nagrody na Międzynarodowym Biennale Plakatu w Warszawie i na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Chicago (1979-1982).
ab, pap, ND