Rezygnacja Ferenca Gyurcsanya to nieprzyjemna niespodzianka dla Moskwy – ocenia dziennik „Kommiersant”. Gazeta wyjaśnia, że wśród polityków Unii Europejskiej węgierski premier był jednym z najaktywniejszych stronników budowy South Stream (Gazociągu Południowego).
„Odejście pana Gyurcsanya może oznaczać dla Gazpromu utratę potężnego lobbysty nie tylko wewnątrz Węgier, ale także na europejskiej arenie politycznej" – podkreśla „Kommiersant”.
„Mimo, że Moskwa i Budapeszt podpisały dokumenty (o budowie węgierskiego odcinka South Stream i warunkach tranzytu gazu przez węgierskie terytorium), dalsza realizacja projektu w dużym stopniu zależy od politycznego poparcia dla South Stream ze strony władz Węgier" – wskazuje dziennik.
Zdaniem „Kommiersanta", „w obecnej sytuacji nowym premierem Węgier w pełni może zostać jeden z przedstawicieli opozycji, która po styczniowej wojnie gazowej między Rosją i Ukrainą jest nastawiona ostro przeciwko umacnianiu współpracy z Gazpromem i wzywa do uwolnienia kraju od monopolu rosyjskiego gazu”.
Gazeta zwraca uwagę, że South Stream, w odróżnieniu od konkurencyjnego Nabucco, nie ma w Unii statusu priorytetowego projektu.
„W warunkach braku poparcia ze strony Brukseli forsowanie projektu w znacznym stopniu zależy od wysiłków konkretnych polityków, wśród których Ferenc Gyurcsany odgrywał ważną rolę" – konstatuje „Kommiersant”.
Dziennik nie wyklucza, że ustępujący premier Węgier otrzyma propozycję objęcia szefa spółki South Stream AG, która będzie operatorem budowy i eksploatacji tej magistrali.
„Kommiersant" powołuje się na przykład byłego kanclerza Niemiec Gerharda Schroedera, lobbysty Nord Stream (Gazociągu Północnego), który po odejściu z urzędu stanął na czele spółki Nord Stream AG, operatora budowy i eksploatacji bałtyckiej rury.
Gyurcsany zapowiedział w sobotę, że ustąpi ze stanowiska, by utorować drogę do powołania nowego rządu z nowym premierem, który zająłby się reformą gospodarczą kraju.
South Stream ma dostarczać gaz z Rosji do Europy Południowej i Środkowej z ominięciem Ukrainy – przez Morze Czarne do Bułgarii, a potem dalej dwiema nitkami do Grecji i południowych Włoch, a także Serbii, Słowenii, północnych Włoch, Austrii oraz na Węgry.
Ma stanowić alternatywę wobec magistrali Nabucco, projektowanej przez Unię Europejską i wspieranej przez Stany Zjednoczone. Gazociągiem tym do Europy Południowej i Środkowej przez terytorium Turcji ma być tłoczony surowiec z Azji Środkowej i regionu Morza Kaspijskiego.
PAP
„Mimo, że Moskwa i Budapeszt podpisały dokumenty (o budowie węgierskiego odcinka South Stream i warunkach tranzytu gazu przez węgierskie terytorium), dalsza realizacja projektu w dużym stopniu zależy od politycznego poparcia dla South Stream ze strony władz Węgier" – wskazuje dziennik.
Zdaniem „Kommiersanta", „w obecnej sytuacji nowym premierem Węgier w pełni może zostać jeden z przedstawicieli opozycji, która po styczniowej wojnie gazowej między Rosją i Ukrainą jest nastawiona ostro przeciwko umacnianiu współpracy z Gazpromem i wzywa do uwolnienia kraju od monopolu rosyjskiego gazu”.
Gazeta zwraca uwagę, że South Stream, w odróżnieniu od konkurencyjnego Nabucco, nie ma w Unii statusu priorytetowego projektu.
„W warunkach braku poparcia ze strony Brukseli forsowanie projektu w znacznym stopniu zależy od wysiłków konkretnych polityków, wśród których Ferenc Gyurcsany odgrywał ważną rolę" – konstatuje „Kommiersant”.
Dziennik nie wyklucza, że ustępujący premier Węgier otrzyma propozycję objęcia szefa spółki South Stream AG, która będzie operatorem budowy i eksploatacji tej magistrali.
„Kommiersant" powołuje się na przykład byłego kanclerza Niemiec Gerharda Schroedera, lobbysty Nord Stream (Gazociągu Północnego), który po odejściu z urzędu stanął na czele spółki Nord Stream AG, operatora budowy i eksploatacji bałtyckiej rury.
Gyurcsany zapowiedział w sobotę, że ustąpi ze stanowiska, by utorować drogę do powołania nowego rządu z nowym premierem, który zająłby się reformą gospodarczą kraju.
South Stream ma dostarczać gaz z Rosji do Europy Południowej i Środkowej z ominięciem Ukrainy – przez Morze Czarne do Bułgarii, a potem dalej dwiema nitkami do Grecji i południowych Włoch, a także Serbii, Słowenii, północnych Włoch, Austrii oraz na Węgry.
Ma stanowić alternatywę wobec magistrali Nabucco, projektowanej przez Unię Europejską i wspieranej przez Stany Zjednoczone. Gazociągiem tym do Europy Południowej i Środkowej przez terytorium Turcji ma być tłoczony surowiec z Azji Środkowej i regionu Morza Kaspijskiego.
PAP