Nową liderką światowego rankingu tenisistek została Amerykanka Jennifer Capriati. Jest dziewiątą zawodniczką, która dostąpiła tego zaszczytu.
Capriati została liderką po turnieju Swisscom Challenge w Zurychu. Zastąpiła na czele rankingu Szwajcarkę czeskiego pochodzenia Martinę Hingis, która przodowała przez 73 tygodnie.
Capriati była najmłodszą w historii półfinalistką turnieju wielkoszlemowego (w 1990 r. w Rolland Garros miała 14 lat), najmłodszą, która wygrała mecz w Wimbledonie oraz najmłodszą, która przedostała się do czołowej 10 rankingu WTA. W latach 1993-94 zawodniczka znikła jednak z pola widzenia, okazało się nawet, że jest narkomanką. Wróciła na korty w 1996 r., kończąc ten rok na 24. pozycji w rankingu. Następne lata nie były udane: w 1998 r. spadła aż na 267. miejsce. Ale w maju 1999 r. wygrała pierwszy turniej od 6 lat: w Strasbourgu. W Australian Open 2000 zaliczyła pierwszy wielkoszlemowy finał od 9 lat i wróciła do najlepszej dwudziestki rankingu. Australian Open 2001 już wygrała i - po raz pierwszy od 7 lat - awansowała do najlepszej dziesiątki tenisistek. Potem wygrała jeszcze Rolland Garros oraz była obecna w półfinałach Wimbledonu i US Open.
W samym Zurychu poszło jej nieszczególnie: w deblu, grając w parze z Megan Shaughnessy, przegrały w I rundzie turnieju debla. Przeciwniczki były jednak renomowane: rodaczki Lindsay Davenport i Lisa Raymond.
Przed Capriati liderkami rankingu WTA (od momentu jego wprowadzenia w 1975 r.) były Chris Evert-Lloyd (USA), Martina Navratilova (Czechosłowacja/USA), Tracy Austin (USA), Steffi Graf (Niemcy), Monica Seles (Jugosławia/USA), Arantxa Sanchez-Vicario (Hiszpania), Martina Hingis (Szwajcaria) i Lindsay Davenport (USA).
IrP, tennisnews
Capriati była najmłodszą w historii półfinalistką turnieju wielkoszlemowego (w 1990 r. w Rolland Garros miała 14 lat), najmłodszą, która wygrała mecz w Wimbledonie oraz najmłodszą, która przedostała się do czołowej 10 rankingu WTA. W latach 1993-94 zawodniczka znikła jednak z pola widzenia, okazało się nawet, że jest narkomanką. Wróciła na korty w 1996 r., kończąc ten rok na 24. pozycji w rankingu. Następne lata nie były udane: w 1998 r. spadła aż na 267. miejsce. Ale w maju 1999 r. wygrała pierwszy turniej od 6 lat: w Strasbourgu. W Australian Open 2000 zaliczyła pierwszy wielkoszlemowy finał od 9 lat i wróciła do najlepszej dwudziestki rankingu. Australian Open 2001 już wygrała i - po raz pierwszy od 7 lat - awansowała do najlepszej dziesiątki tenisistek. Potem wygrała jeszcze Rolland Garros oraz była obecna w półfinałach Wimbledonu i US Open.
W samym Zurychu poszło jej nieszczególnie: w deblu, grając w parze z Megan Shaughnessy, przegrały w I rundzie turnieju debla. Przeciwniczki były jednak renomowane: rodaczki Lindsay Davenport i Lisa Raymond.
Przed Capriati liderkami rankingu WTA (od momentu jego wprowadzenia w 1975 r.) były Chris Evert-Lloyd (USA), Martina Navratilova (Czechosłowacja/USA), Tracy Austin (USA), Steffi Graf (Niemcy), Monica Seles (Jugosławia/USA), Arantxa Sanchez-Vicario (Hiszpania), Martina Hingis (Szwajcaria) i Lindsay Davenport (USA).
IrP, tennisnews