Manifestację w Wiecznym Mieście otworzyło odczytanie pierwszego artykułu włoskiej konstytucji: "Włochy to Republika demokratyczna, zbudowana na pracy". Następnie uczestnicy wiecu oddali minutą ciszy hołd ofiarom trzęsienia ziemi i tsunami w Japonii.
Na rzymską demonstrację, nazwaną C-Day (od słowa: Costituzione) przybyli przedstawiciele wymiaru sprawiedliwości, protestujący przeciwko rządowym planom jego reformy, a także nauczyciele i studenci, których celem jest obrona szkoły publicznej, ostro krytykowanej ostatnio przez premiera Berlusconiego. Przyszli także włoscy artyści, wśród nich triumfator tegorocznego festiwalu w San Remo Roberto Vecchioni, by zaśpiewać zwycięską piosenkę "Chiamami ancora amore". Do manifestacji przyłączyła się też największa lewicowa centrala związkowa CGIL.
W Mediolanie do przeciwników centroprawicowego rządu dołączył laureat literackiej nagrody Nobla, dramaturg Dario Fo. Falę protestów poparł były prezydent Włoch Oscar Luigi Scalfaro, który w wystosowanym do organizatorów przesłaniu napisał: "nie dla zmian Konstytucji w imię interesów premiera".
Intencje sobotnich protestów wyjaśnił były prezes Trybunału Konstytucyjnego Gustavo Zagrebelsky, stojący na czele ruchu przeciwników Berlusconiego - Wolność i Sprawiedliwość. "Stoimy w obliczu wywrócenia demokratycznych podstaw" - oświadczył w wywiadzie dla lewicowego dziennika "L'Unita", podkreślając, że "demokrację trzeba wspierać oddolnie". Zdaniem Zagrebelsky'ego należy bronić konstytucji, ponieważ jej "tekst daje obywatelom prawo do tego, by liczyć na politykę i wyklucza władzę przez aklamację". W wielu miastach uczestnicy demonstracji rozdawali przechodniom egzemplarze konstytucji Włoch.
pap, ps