„W 2005 roku Jarosław Kaczyński był politykiem wagi superciężkiej. Nie ma wątpliwości, że był on tym, który w minionym roku miał największy wpływ na bieg wydarzeń w Polsce” – pisał tygodnik Wprost uzasadniając wybór Jarosława Kaczyńskiego na Człowieka Roku 2005.
„W drugiej połowie lat 90. Jarosław Kaczyński myślał o odejściu z polityki. Mało który polski polityk doświadczył tak zmiennych kolei losu jak on. Dlatego triumf, jaki odniósł w 2005 roku, ma niepowtarzalny smak ” – podkreślał tygodnik.
Wprost wybrał najważniejsze wydarzenia, które ukształtowały Jarosława Kaczyńskiego, jako polityka. Kariera Jarosława Kaczyńskiego zaczęła się niespodziewanie: od występu w filmie "O dwóch takich, co ukradli księżyc" w 1961 roku. Wtedy to zarówno Jarosław jak i Lech Kaczyńscy przestali być anonimowi.
Jarosław Kaczyński zainteresował się polityką podczas studiów prawniczych. Ważnym doświadczeniem było nieformalne seminarium u prof. Stanisława Ehrlicha. To na nim Jarosław Kaczyński zaczął formować swoje wizje przyszłości Polski. Jak relacjonowali jego koledzy w rozmowie z Wprost szef PiS-u mówił wtedy, że wybiera drogę zawodowego rewolucjonisty.
„Mimo dużego zapału Kaczyński zwlekał z nawiązaniem bezpośredniego kontaktu z opozycjonistami do obrony doktoratu. W działalność antykomunistyczną wciągnął go Józef Lipski, założyciel Komitetu Obrony Robotników ” – pisał tygodnik w tekście „Długi marsz Kaczyńskiego”.
Po upadku komunizmu Jarosław Kaczyński próbował wejść do wielkiej polityki. Był ojcem chrzestnym rządu Mazowieckiego. Mimo poparcia dla niego nie dostał teki ministra. Po wygranych wyborach prezydenckich w 1990 roku Lech Wałęsa zaproponował Kaczyńskiemu funkcję premiera. Ten odmówił, twierdząc, że jest zbyt mało rozpoznawalny. W rok później ścieżki Wałęsy i Kaczyńskiego się rozeszły.
„Gabinet Jana Olszewskiego miał być pierwszym samodzielnym projektem politycznym Jarosława Kaczyńskiego, tymczasem de facto stał się początkiem jego politycznej marginalizacji. Po pierwsze, sam premier zaczął demonstracyjnie uniezależniać się od Kaczyńskiego (nie wziął go do rządu). Po drugie, nieudolność Olszewskiego doprowadziła do przegranych wyborów i znalezienia się lidera Porozumienia Centrum poza parlamentem ” – podkreślał Wprost.
Początkiem sukcesu braci Kaczyńskich i ich partii była wielka popularność Lecha Kaczyńskiego, którą zdobył sprawując urząd ministra sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka. „Początkiem nowej partii były komitety Prawa i Sprawiedliwości - sieć lokalnych organizacji, które tworzyłyby coś w rodzaju ruchu społecznego. Pierwszy komitet powstał w marcu 2001 roku w Białymstoku ” – tłumaczył tygodnik.
W 2005 roku partia braci Kaczyńskich odniosła sukces zarówno w wyborach parlamentarnych jak i prezydenckich. „Okazało się, że wyborcom nie przeszkadza podwójny sukces PiS. I tylko ostrożności (a może przezorności) Jarosława można przypisywać to, że prezydentem i premierem nie zostali bracia bliźniacy ” – pisał Wprost.
Wprost wybrał najważniejsze wydarzenia, które ukształtowały Jarosława Kaczyńskiego, jako polityka. Kariera Jarosława Kaczyńskiego zaczęła się niespodziewanie: od występu w filmie "O dwóch takich, co ukradli księżyc" w 1961 roku. Wtedy to zarówno Jarosław jak i Lech Kaczyńscy przestali być anonimowi.
Jarosław Kaczyński zainteresował się polityką podczas studiów prawniczych. Ważnym doświadczeniem było nieformalne seminarium u prof. Stanisława Ehrlicha. To na nim Jarosław Kaczyński zaczął formować swoje wizje przyszłości Polski. Jak relacjonowali jego koledzy w rozmowie z Wprost szef PiS-u mówił wtedy, że wybiera drogę zawodowego rewolucjonisty.
„Mimo dużego zapału Kaczyński zwlekał z nawiązaniem bezpośredniego kontaktu z opozycjonistami do obrony doktoratu. W działalność antykomunistyczną wciągnął go Józef Lipski, założyciel Komitetu Obrony Robotników ” – pisał tygodnik w tekście „Długi marsz Kaczyńskiego”.
Po upadku komunizmu Jarosław Kaczyński próbował wejść do wielkiej polityki. Był ojcem chrzestnym rządu Mazowieckiego. Mimo poparcia dla niego nie dostał teki ministra. Po wygranych wyborach prezydenckich w 1990 roku Lech Wałęsa zaproponował Kaczyńskiemu funkcję premiera. Ten odmówił, twierdząc, że jest zbyt mało rozpoznawalny. W rok później ścieżki Wałęsy i Kaczyńskiego się rozeszły.
„Gabinet Jana Olszewskiego miał być pierwszym samodzielnym projektem politycznym Jarosława Kaczyńskiego, tymczasem de facto stał się początkiem jego politycznej marginalizacji. Po pierwsze, sam premier zaczął demonstracyjnie uniezależniać się od Kaczyńskiego (nie wziął go do rządu). Po drugie, nieudolność Olszewskiego doprowadziła do przegranych wyborów i znalezienia się lidera Porozumienia Centrum poza parlamentem ” – podkreślał Wprost.
Początkiem sukcesu braci Kaczyńskich i ich partii była wielka popularność Lecha Kaczyńskiego, którą zdobył sprawując urząd ministra sprawiedliwości w rządzie Jerzego Buzka. „Początkiem nowej partii były komitety Prawa i Sprawiedliwości - sieć lokalnych organizacji, które tworzyłyby coś w rodzaju ruchu społecznego. Pierwszy komitet powstał w marcu 2001 roku w Białymstoku ” – tłumaczył tygodnik.
W 2005 roku partia braci Kaczyńskich odniosła sukces zarówno w wyborach parlamentarnych jak i prezydenckich. „Okazało się, że wyborcom nie przeszkadza podwójny sukces PiS. I tylko ostrożności (a może przezorności) Jarosława można przypisywać to, że prezydentem i premierem nie zostali bracia bliźniacy ” – pisał Wprost.