Głośne inscenizacje teatralne można oglądać w sieci

Głośne inscenizacje teatralne można oglądać w sieci

Dodano:   /  Zmieniono: 
Scena z "Wymazywania" (zrzut ekranowy)
Jeden z najważniejszych spektakli teatralnych Krystiana Lupy, sceniczna adaptacja głośnej powieści Thomasa Bernharda pod tym samym tytułem (tytuł oryginalny Auslöschung) jest już dostępny w całości w portalu Narodowego Instytutu Audiowizualnego NInA.
Spektakl Krystiana Lupy dołączył do kilkunastu cenionych przez publiczność i krytykę spektakli teatralnych i operowych w reżyserii m.in. Krzysztofa Warlikowskiego, Grzegorza Jarzyny, Jerzego Jarockiego, Jerzego Grzegorzewskiego, Andrzeja Wajdy czy Mariusza Trelińskiego, które znalazły się w multimedialnej bibliotece materiałów audiowizualnych Ninateka prowadzonej przez Narodowy Instytut Audiowizualny w portalu nina.gov.pl.

"Wymazywanie" według scenariusza i w reżyserii Krystiana Lupy został oparty na powieści austriackiego pisarza Thomasa Bernharda, wydanej w 1986 roku, na trzy lata przed jego śmiercią i uznawanej za rodzaj jego artystycznego testamentu. Jest to rozliczeniem Austrii i zarazem całej Europy z niedawnych grzechów nazizmu i nacjonalizmu. Symbolem niezabliźnionych ran przeszłości jest w "Wymazywaniu" dom w Wolfsegg, rodzinnej posiadłości głównego bohatera Franza Josefa Murau (w tej roli Piotr Skiba), do której wraca po latach dowiedziawszy się o tragicznej śmierci rodziców.     

Krystian Lupa, wielokrotnie sięgający w swojej pracy artystycznej po teksty Bernharda, zafascynowany radykalnym gestem odrzucenia wszystkiego, co zafałszowuje i zniekształca człowieka i jego obraz świata, postanowił na deski teatru przenieść również jedno z jego ostatnich dzieł. Premiera spektaklu w reżyserii, adaptacji, przekładzie oraz ze scenografią Lupy odbyła się na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie 10 i 11 marca 2001 roku. Teatralna realizacja wydawała się koncentrować wokół sądu nad narodem austriackim, który nadal nie przepracował uległości wobec faszyzmu. Wersja telewizyjna to sąd nad człowiekiem.

W spektaklu udział wzięli m.in.: Piotr Skiba (Franz Josef Murau), Jadwiga Jankowska-Cieślak (Matka), Adam Ferency (Ojciec), Maja Komorowska (Maria), Jolanta Fraszyńska (Cecylia), Wojciech Wysocki (Johannes), Władysław Kowalski (Kardynał Spadolini), Małgorzata Niemirska (Ciotka z Titisee). Muzykę skomponował Jacek Ostaszewski.

W czerwcu 2010 roku produkcja została zarejestrowana przez Narodowy Instytut Audiowizualny, Teatr Dramatyczny i Telewizję Polską S.A.  Autorem zdjęć jest Adam Sikora. Za "Wymazywanie" w 2011 roku otrzymał na Krajowym Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji „Dwa Teatry” nagrodę za twórczą realizację spektaklu telewizyjnego.
 
Ninateka to biblioteka multimedialna prowadzona przez Narodowy Instytut Audiowizualny, zawierająca blisko 2000 materiałów audiowizualnych związanych z szeroko pojętą kulturą. Można tu znaleźć m.in. znakomite polskie animacje, reportaże z wydarzeń kulturalnych, festiwali, wystaw, a także wartościowe dokumenty, filmy fabularne, zapisy spektakli teatralnych, koncertów czy archiwalne wydania programów poświęconych kulturze. Wśród materiałów związanych z teatrem są spektakle takie jak: „Makbet” Andrzeja Wajdy; „2007: Macbeth”, głośny spektakl Grzegorza Jarzyny z Cezarym Kosińskim, Aleksandrą Konieczną i Jackiem Poniedziałkiem; inscenizacja szekspirowskiego „Hamleta” w Stoczni Gdańskiej z 2006 r. - „H” Jana Klaty czy „Burza” w reżyserii Krzysztofa Warlikowskiego. Znalazły się tu też wielokrotnie nagradzane „Kroniki – obyczaj lamentacyjny” Teatru Pieśni Kozła; „Ifigenia w A.” Teatru Gardzienice, jednej z najbardziej znanych grup teatru eksperymentalnego na świecie; „Albośmy to jacy, tacy” w reżyserii Piotra Cieplaka na podstawie „Wesela” i „Akropolis” Stanisława Wyspiańskiego; „Hamlet” w reżyserii Jerzego Grzegorzewskiego; „Szczęśliwe dni” z Mają Komorowską na podstawie sztuki Samuela Becketta w reżyserii Antoniego Libery i „Kosmos”, jedna z ostatnich realizacji zmarłego niedawno Jerzego Jarockiego na podstawie powieści Witolda Gombrowicza. Spektakle operowe reprezentowane są przez dwie sceniczne realizacje Mariusza Trelińskiego: „Orfeusz i Eurydyka” Christopha Willibalda Glucka z Teatru Wielkiego - Opery Narodowej oraz „Król Roger” Karola Szymanowskiego w Operze Wrocławskiej, obie w reżyserii telewizyjnej Kasi Adamik.

em, mat. prasowe