Oto treść projektu, sporządzonego 1 kwietnia br.:
My, przywódcy Unii Europejskiej, kierując się uczuciami humanitaryzmu, tolerancji, solidarności, demokracji i postępu, zwracamy się do was, uchodźców, z przesłaniem życia w pokoju, przyjaźni i wolności.
Deklarujemy, że będziecie mogli liczyć na uzyskanie godnych warunków pobytu na ziemi zjednoczonej Europy. W trosce o uszanowanie godności ludzkiej, zapewnimy wam niezbędne środki do utrzymania, w tym dach nad głową, wyżywienie, opiekę lekarską i możliwość kształcenia się, do czasu podjęcia pracy.
Wiemy, jak długą, niebezpieczną i kosztowną drogę przybyliście aby dotrzeć do Europy. Jak jednak już się przekonaliście, nasze granice są równie otwarte jak serca. Liczymy, że będziecie wzbogacać europejską kulturę o własne kulturowe wartości i że szybko poczujecie się w Europie jak u siebie. Pragniemy, abyście poznali naszą kulturę i zaakceptowali europejskie wartości.
Prosimy więc, abyście zechcieli zrezygnować z niektórych tradycyjnych obyczajów, które mogą być bliskie niektórym z was. Szczególnie takie obyczaje jak małżeństwa z dziewczynkami, bicie żon, zniewalanie kobiet innej wiary czy zabijanie nieposłusznych córek - są w Europie karane. Także noszenie burek i nikabów nie jest wskazane, a często zabronione, między innymi ze względów bezpieczeństwa.
Z naszej strony zapewniamy, że robimy wszystko, aby ochronić was przed zjawiskami mogącymi sprawiać obyczajowy dyskomfort. Podejmujemy akcje uświadamiające europejskim kobietom jak mają się ubierać i zachowywać, aby was nie prowokowały. W niektórych regionach wprowadzono już w pociągach osobne przedziały dla kobiet. Z myślą o waszym komforcie dyskutujemy też o wydzieleniu plaż dla kobiet chcących nosić europejskie stroje kąpielowe.
W swym nowym otoczeniu zapewne napotkacie duże, często opustoszałe budynki oznaczone matematycznym znakiem „plus” (+). Są to stare, chrześcijańskie świątynie. Prosimy, abyście je szanowali i bez zezwolenia nie przerabiali na meczety. Macie prawo budować własne.
Musicie też wiedzieć, że katolicy są wam nieco bardziej niechętni niż większość obywateli UE, podobnie jak są nieco bardziej niechętni Żydom i mniejszościom seksualnym. Przykładem chrześcijańskiej nietolerancji jest mieszkająca w Polsce Miriam Shaded, która domaga się zakazania islamu jako religii dążącej do wprowadzenia systemu politycznego opartego na przemocy. Takie poglądy nas oburzają. Liczymy, że swym przyjaznym i tolerancyjnym zachowaniem szybko uśmierzycie tę niechęć.
Jak zapewne wiecie, borykamy się z problemem terroryzmu, niedawne zamachy dokonane przez obywateli Francji i Belgii są tego dowodem. Dlatego nie niepokójcie się, jeżeli czasem zobaczycie ulice europejskich miast wypełnione wojskiem i policją, gdyż celem działania tych sił jest również wasze bezpieczeństwo. Wiedzcie, że nie wahamy się także uchwalać rezolucji, których surowe ostrza są skierowane przeciwko terrorystom.
Nie możemy też ukryć, że naszą europejską wspólnotę wartości i solidarności łamią niektóre państwa i środowiska. Przykładem są Węgry, Polska, Słowacja czy Czechy, rządzone przez siły szowinistyczne, ksenofobiczne, antydemokratyczne i reakcyjne. Czynimy wszystko co możliwe, aby zmusić je do porzucenia nietolerancji, powrotu do demokracji i przyjęcia was w możliwie dużej ilości.
Są też środowiska faszystowskie, reakcyjne, antydemokratyczne w innych krajach. Zwalczamy je wszelkimi metodami, ale zawsze przy poszanowaniu praw obywatelskich. Przykładem jest sprawa typowego szowinisty Andersa Breivika, który za zabicie 77 osób został skazany aż na 21 lat więzienia i niedawno wygrał proces o nieludzkie traktowanie go w więzieniu z powodu izolowania go od innych więźniów.
Tak więc nie wszędzie nasze wartości są podzielane. Problem braku humanitaryzmu dotyczy również środowisk muzułmańskich. Z bólem informujemy, że jeden z muzułmańskich przywódców w Polsce, mufti Tomasz Miśkiewicz, zaapelował o przywrócenie w Europie kary śmierci dla terrorystów. Prosimy, abyście włączyli się do upowszechniania przekonania, że kara śmierci jest niehumanitarna.
Wiemy, że kolejne miliony waszych rodaków wyrażają zamiar przybycia na nasz gościnny kontynent. Prosimy abyście zaapelowali do nich o powstrzymanie się od podróży. Deklarujemy, że będziemy im nieść pomoc humanitarną w miejscu pobytu. Liczymy zarówno na wasz autorytet jak i twórcze włączenie się w życie naszej wielkiej, pokojowej, europejskiej rodziny. Niech „Oda do radości” brzmi nad waszymi i naszymi głowami a dumny, błękitny europejski sztandar znajdzie się też w waszych rękach!
(Miejsce na podpisy)