Słabnący kurs dolara wygląda na świadomą politykę amerykańskich władz, które w ten sposób przerzuciły koszty prowadzonej przez siebie globalnej polityki na cały świat.
Na amerykańską walutę trudno patrzeć jak na pieniądz w innych państwach. Dolar przez lata był (i nadal jest!) walutą globalną, a więc popyt na niego był znacznie większy niż na waluty „zwykłych" państw. Przez lata większość krajów trzymała swoje strategiczne rezerwy właśnie w dolarach. Na przykład tylko Chiny zgromadziły ich ponad bilion. Od 1971 r., od kiedy USA zniosły ostatecznie wymienialność dolara na złoto, popyt na amerykańską walutę był tylko efektem zaufania do polityki gospodarczej rządu tego państwa. Od kilku lat rząd USA wydaje więcej niż otrzymuje. Roczny deficyt w ostatnich latach oscylował wokół 500 mld USD! (mniej więcej tyle, ile wynosi roczny PKB Polski). To w połączeniu ze zwiększeniem przez amerykański bank centralny ilości dolara w obiegu skutkuje jego osłabieniem. Nawet według oficjalnych danych inflacja w USA jest najwyższa od 17 lat i wynosi 4,1 proc. w stosunku rocznym.
Spadek wartości dolara najbardziej uderzył w te podmioty (ludzi, państwa, firmy), które trzymały swoje rezerwy strategiczne w tej walucie. To oni zapłacili za politykę ostatnich rządów USA. Dziś dolar słabnie, bo ludzie nie chcą już trzymać swoich pieniędzy w tej walucie. I trudno im się dziwić. Jeżeli ktoś 5 lat temu kupił 1000 dolarów, to dziś realnie ma ponad dwa razy mniej.
Spadek wartości dolara najbardziej uderzył w te podmioty (ludzi, państwa, firmy), które trzymały swoje rezerwy strategiczne w tej walucie. To oni zapłacili za politykę ostatnich rządów USA. Dziś dolar słabnie, bo ludzie nie chcą już trzymać swoich pieniędzy w tej walucie. I trudno im się dziwić. Jeżeli ktoś 5 lat temu kupił 1000 dolarów, to dziś realnie ma ponad dwa razy mniej.