Jeśli znów zostawiłeś wypełnianie PIT-a na ostatnią chwilę, jest na to sposób – wystarczy godzinka z okładem żeby uporać się z rozliczeniem ze skarbówką przez Internet.
Czytanie ze zrozumieniem instrukcji na stronach Ministerstwa Finansów – 45 minut. Instalacja oprogramowania – kolejne 20 minut. Przyjemność wysyłania deklaracja podatkowej za pomocą komputera – bezcenna.
1. Nie tylko dla orłów
Internetowe rozliczenia zacząć trzeba od przeczytania 18 stron instrukcji (www.e-deklaracje.gov.pl zakładka Instrukcje). Dodajmy, że w miarę przystępnie napisanej i prowadzącej podatnika przez kolejne kroki za rączkę.
2. Podatkowy instalator
Konieczne będzie zainstalowanie w komputerze trzech aplikacji, najlepiej w najnowszych wersjach: Adobe AIR, Adobe Flash Player oraz Adobe Reader (są darmowe i dostępne na stronie producenta: get.adobe.com). Umożliwiają odczytywanie, wypełnianie i wysyłanie dokumentów przez internet. Główny program do rozliczeń – „e-Deklaracje", pobiera się ze stron Ministerstwa Finan-sów (www.mf.gov.pl).
3. Dbaj o swój profil
Po instalacji program „e-Deklaracje" prosi przy pierwszym uruchomieniu o wymyślenie hasła (8 do 16 znaków) oraz wypełnienie profilu użytkownika. Warto szczegółowo wypełnić te pola. Przy otwarciu formularza PIT program automatyczne wypełnia konieczne rubryki danymi z profilu. Zwalnia to z przypominania sobie co roku np. kodu pocztowego urzędu skarbowego, do którego wysyłamy zeznanie. Ponadto w programie można stworzyć profile kilku użytkowników i tym samym obsłuży on z powodzeniem całą rodzinę.
4. Druczek na ekranie
Wypełnianie elektronicznych formularzy PIT nie różni się niczym od ślęczenia nad papierową wersją deklaracji. Wypełnić należy dokładnie te same rubryki. Nad zeznaniem można pracować dowolnie długo zachowując wersje robocze. Ważne jest by dokładnie czytać, w jakim formacie mają być wpisane dane (np. data urodzenia to dzień-miesiąc-rok), sprawdzić pisownię nazwisk (literówki) oraz numery PESEL i NIP. Podanie błędnych informacji spowoduje, że system odrzuci nasze zeznanie ze względu na „negatywną weryfikację danych". Program pomaga także w wyliczeniach należnego podatku.
5. Nie bój się wrednej sąsiadki
Skąd urząd wie, że PIT został wysłany przez podatnika Jana Kowalskiego, a nie przez jego złośliwą sąsiadkę? Do kwietnia ubiegłego roku aby wysłać e-deklarację należało posiadać e-podpis (kosztuje ok. 300 zł). Teraz do weryfikacji służy cały zestaw danych: oprócz daty urodzenia, numeru PESEL i NIP wpisuje się także kwotę przychodu z zeznania lub rozliczenia rocznego za rok 2008. To wystarczy, aby urząd mógł zweryfikować autentyczność deklaracji.
6. Raport doręczenia
Najwięcej pytań i obaw wśród użytkowników e-deklaracji wzbudza potwierdzenie wysłania PIT-a. Na poczcie albo w urzędzie dostaniemy odpowiedni „papierek", czyli – mówiąc fachowo – Urzędowe Potwierdzenie Odbioru. W razie problemów mamy więc twardy dowód w garści. W wypadku e-deklaracji, sprawa wygląda nieco inaczej – od razu po wysłaniu deklaracji otrzymujemy numer referencyjny. Wpisując go w specjalnym okienku możemy śledzić, co dzieje się z naszym PIT-em. System analizuje przesłane dane i sprawdza ich poprawność, co w praktyce zajmuje kilka godzin a niekiedy ledwie 10 minut. Można tam przeczytać, że dokument został przyjęty, jest wstępnie przetworzony, lub że trwa weryfikacja podpisu. W końcu e-deklaracja informuje o nadejściu Urzędowego Potwierdzenia Odbioru (najlepiej zapisać je na dysku albo wydrukować.). To daje pewność, że nasz PIT został prawidłowo złożony, a do grillowania kiełbasek w weekend majowy przystępujemy już ze spokojnym sumieniem.
Choć za pomocą internetu można było rozliczyć się już w zeszłym roku, ale wymagało to dodatkowych starań m.in. posiadania tzw. elektronicznego podpisu i złożenia wniosku w urzędzie skarbowym. Dlatego skorzystało z niego zaledwie 89 tys. z 24 milionów podatników. Teraz jest o wiele łatwiej. Ministerstwo Finansów jeszcze w kwietniu ubiegłego roku zrezygnowało z konieczności posiadania e-podpisów na rzecz identyfikacji podatników za pomocą PESEL, NIP oraz dodatkowo kwotą przychodu z zeznania lub rozliczenia rocznego za rok 2008. Drogą elektroniczną można złożyć deklaracje PIT-37, PIT-36, PIT-36L, PIT-38, PIT-39 a także przyporządkowane im załączniki. Z tej formy komunikacji z fiskusem skorzystało już 14 tys. podatników.
My sprawdziliśmy, jak ten system działa i czy rzeczywiście jest tak prosto. Podpowiadamy, co należy zrobić, aby rozliczyć się z fiskusem bez ruszania się z fotela.1. Nie tylko dla orłów
Internetowe rozliczenia zacząć trzeba od przeczytania 18 stron instrukcji (www.e-deklaracje.gov.pl zakładka Instrukcje). Dodajmy, że w miarę przystępnie napisanej i prowadzącej podatnika przez kolejne kroki za rączkę.
2. Podatkowy instalator
Konieczne będzie zainstalowanie w komputerze trzech aplikacji, najlepiej w najnowszych wersjach: Adobe AIR, Adobe Flash Player oraz Adobe Reader (są darmowe i dostępne na stronie producenta: get.adobe.com). Umożliwiają odczytywanie, wypełnianie i wysyłanie dokumentów przez internet. Główny program do rozliczeń – „e-Deklaracje", pobiera się ze stron Ministerstwa Finan-sów (www.mf.gov.pl).
3. Dbaj o swój profil
Po instalacji program „e-Deklaracje" prosi przy pierwszym uruchomieniu o wymyślenie hasła (8 do 16 znaków) oraz wypełnienie profilu użytkownika. Warto szczegółowo wypełnić te pola. Przy otwarciu formularza PIT program automatyczne wypełnia konieczne rubryki danymi z profilu. Zwalnia to z przypominania sobie co roku np. kodu pocztowego urzędu skarbowego, do którego wysyłamy zeznanie. Ponadto w programie można stworzyć profile kilku użytkowników i tym samym obsłuży on z powodzeniem całą rodzinę.
4. Druczek na ekranie
Wypełnianie elektronicznych formularzy PIT nie różni się niczym od ślęczenia nad papierową wersją deklaracji. Wypełnić należy dokładnie te same rubryki. Nad zeznaniem można pracować dowolnie długo zachowując wersje robocze. Ważne jest by dokładnie czytać, w jakim formacie mają być wpisane dane (np. data urodzenia to dzień-miesiąc-rok), sprawdzić pisownię nazwisk (literówki) oraz numery PESEL i NIP. Podanie błędnych informacji spowoduje, że system odrzuci nasze zeznanie ze względu na „negatywną weryfikację danych". Program pomaga także w wyliczeniach należnego podatku.
5. Nie bój się wrednej sąsiadki
Skąd urząd wie, że PIT został wysłany przez podatnika Jana Kowalskiego, a nie przez jego złośliwą sąsiadkę? Do kwietnia ubiegłego roku aby wysłać e-deklarację należało posiadać e-podpis (kosztuje ok. 300 zł). Teraz do weryfikacji służy cały zestaw danych: oprócz daty urodzenia, numeru PESEL i NIP wpisuje się także kwotę przychodu z zeznania lub rozliczenia rocznego za rok 2008. To wystarczy, aby urząd mógł zweryfikować autentyczność deklaracji.
6. Raport doręczenia
Najwięcej pytań i obaw wśród użytkowników e-deklaracji wzbudza potwierdzenie wysłania PIT-a. Na poczcie albo w urzędzie dostaniemy odpowiedni „papierek", czyli – mówiąc fachowo – Urzędowe Potwierdzenie Odbioru. W razie problemów mamy więc twardy dowód w garści. W wypadku e-deklaracji, sprawa wygląda nieco inaczej – od razu po wysłaniu deklaracji otrzymujemy numer referencyjny. Wpisując go w specjalnym okienku możemy śledzić, co dzieje się z naszym PIT-em. System analizuje przesłane dane i sprawdza ich poprawność, co w praktyce zajmuje kilka godzin a niekiedy ledwie 10 minut. Można tam przeczytać, że dokument został przyjęty, jest wstępnie przetworzony, lub że trwa weryfikacja podpisu. W końcu e-deklaracja informuje o nadejściu Urzędowego Potwierdzenia Odbioru (najlepiej zapisać je na dysku albo wydrukować.). To daje pewność, że nasz PIT został prawidłowo złożony, a do grillowania kiełbasek w weekend majowy przystępujemy już ze spokojnym sumieniem.