Konwencja była pierwszym międzynarodowym instrumentem prawnym dotyczącym pracy nocnej. Jej przewodnią myślą było to, iż kobiety są specjalną grupą pracowników pracujących w fabryce, która wymaga dodatkowej ochrony. Opierało się to na przekonaniu, iż kobiety są słabsze fizycznie od mężczyzn, bardziej narażone na wszelkie niebezpieczeństwa pracy nocnej i bardziej podatne na wyzysk. Obecnie państwa są zachęcane do przystępowania do konwencji dotyczącej pracy nocnej z 1990 r., która wyraża nowoczesne, neutralne płciowo podejście i koncentruje się na potrzebach z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy wszystkich pracowników, we wszystkich sektorach.
Tymczasem unijne dyrektywy wymagają zapewnienia mężczyznom i kobietom takich samych warunków zatrudnienia, kształcenia i awansu zawodowego oraz warunków pracy, bez dyskryminacji ze względu na płeć. Bez względu na niedogodności, które mogą być związane z pracą nocną, zagrożenia, na które narażone są kobiety pracujące w nocy, nie są one co do zasady inne niż te, na które narażeni są mężczyźni. Polskie ustawodawstwo krajowe nie jest dostosowane do postanowień wypowiadanej konwencji - polski Kodeks pracy nie zawiera generalnego zakazu pracy nocnej kobiet. Stanowi, że praca w porze nocnej obejmuje 8 godzin miedzy godz. 21 a 7, a pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub którego co najmniej jedna czwarta czasu pracy przypada na porę nocną, jest pracującym w nocy. Kodeks pracy, a także konstytucja nakazują równe traktowanie mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu, a zawarty w konwencji zakaz pracy kobiet w nocy narusza zasadę równego dostępu do zatrudnienia.
Autorzy ustawy wypowiadającej konwencję z 1906 roku przekonują, że w sytuacji gdy konwencja ta już dawno została zastąpiona przez nowe przepisy międzynarodowe, do których przystąpiły państwa będące jej stronami, wypowiedzenie jej nie powinno pociągać za sobą żadnych skutków politycznych, a zapobiec może ewentualnemu wszczęciu przez Komisję Europejską postępowania związanego z pozostawaniem w polskim porządku prawnym aktu będącego w wyraźnej sprzeczności z prawem UE.PAP, arb