Józef Piłsudski przez wielu uważany za najwybitniejszego polskiego męża stanu, przez wielu – z różnych pozycji – krytykowany. Oficjalny kult Marszałka Piłsudskiego wspierało w okresie sanacji państwo, ale nie ulega wątpliwości, że ogromna część Polaków ceniła, nawet kochała „Dziadka” z własnej woli.
Czytaj też:
Waterloo PiłsudskiegoCzytaj też:
Zamach obronny
Po śmierci Komendanta rząd Walerego Sławka ogłosił tygodniową żałobę, w trakcie której trwały uroczystości pogrzebowe. Zamieniły się one w wielką manifestacją przywiązania Polaków do postaci Ziuka. 13 i 14 maja trumnę z ciałem Marszałka wystawiono w Belwederze. 15 maja przewieziono ją do katedry św. Jana, gdzie następnego dnia kard. Kakowski odprawił mszę żałobną. Po uroczystej defiladzie na Polu Mokotowskim, doczesne szczątki Józefa Piłsudskiego, na lawecie kolejowej, z uroczystą asystą wojskową, przewieziono do Krakowa. Pociąg jechał powoli, by również po drodze Marszałka żegnały tłumy Polaków.
Do Krakowa dotarł 18 maja rano. Po Mszy Requiem odprawionej w Kościele Mariackim przez ks. abpa Adama Sapiehę liczący 100 tysięcy osób, w tym kilkanaście delegacji państwowych z całego świata kondukt przeszedł na Wawel. Trumnę ze szczątkami Marszałka złożono w krypcie św. Leonarda.