Archeolog Marcin Dziewanowski prowadzący badania powiedział PAP, że prawdopodobnie odnaleziono jamę przydomową długiego domu o konstrukcji słupowej. „Standardowo społeczności wstęgowe zamieszkiwały domy o długości od 10 do nawet 65 m i szerokości do 10 m. W pobliżu tych domostw znajdowały się obszary aktywności, gdzie produkowano narzędzia krzemienne, wytwarzano ceramikę i wypalano ją” - wyjaśnił.
– Odkryta przez nas jama ma powierzchnię ok. 160 metrów kwadratowych i jest ona jedną z największych w regionie. Spodziewam się, że jeśli stał tutaj dom, to miał on na pewno duże gabaryty – dodał. Dziewanowski nie wyklucza też, że dokonane przez niego odkrycie może być pozostałością budynku mieszkalnego o charakterze półziemiankowym.
– W Stobnie odkryliśmy około tysiąca fragmentów ceramiki i 400 wyrobów krzemiennych kultury wstęgowej. Na tym stanowisku znajdują się relikty z różnych osad neolitycznych z 3 tysiąclecia p.n.e., a także z epoki żelaza i wczesnego średniowiecza – wyjaśnił. – Dotychczas na terenie Polski odkryto trzy stanowiska osadowe kultury roesseńskiej, wszystkie w powiecie polickiej, na lewym brzegu Odry. To w Stobnie jest czwarte i największe. Z tego jednego obiektu mamy więcej materiału niż ze wszystkich pozostałych stanowisk – zaznaczył.
Dziewanowski podkreślił, że odkrycie w Stobnie ma znaczenie ponadregionalne. – Kolebka kultury roesseńskiej znajduje się pomiędzy Renem a Łabą. Około 4 600 r. p.n.e. społeczność ta przemieściła się w stronę Zalewu Szczecińskiego. Pomiędzy obszarem macierzystym a Wałem Stobniańskim, czyli Brandenburgią, odkryto bardzo mało stanowisk tej kultury. Dlatego nasze odkrycie jest bardzo ważne także dla badaczy niemieckich – powiedział.
Zabytki zostaną zdeponowane w Muzeum Narodowym w Szczecinie. Badania prowadzono od lipca br. w związku z planowaną budową osiedla, prace są współfinansowane ze środków zewnętrznych. Pierwsza osada kultury roeseńskiej na terenie Polski została odkryta w 1994 r.