38. rocznica Porozumień Sierpniowych. Pozwoliły na powstanie NSZZ „Solidarność”

38. rocznica Porozumień Sierpniowych. Pozwoliły na powstanie NSZZ „Solidarność”

Dodano: 
Stocznia Gdańska
Stocznia Gdańska Źródło: Newspix.pl / Artur Widak
Mija 38 lat od podpisania w sali BHP Stoczni Gdańskiej Porozumień Sierpniowych, które pozwoliły na powstanie NSZZ „Solidarność”.

– Kiedy kończyliśmy tę wielką walkę, na koniec mówiłem, że w tym miejscu będziemy się spotykać i mówić o stanie Rzeczypospolitej. Jednocześnie proponować, co robić dalej, by nie zniszczyć tego zwycięstwa. I przy tej rocznicy myślę, że o tym wszystkim będziemy mówić. Temu pokoleniu dano zwycięstwo, ale też od tego pokolenia żąda się nowych rozwiązań. Idzie nam to bardzo ciężko. Po braku wolności i demokracji, budowanie nowej rzeczywistości po komunizmie jest bardzo trudne – powiedział Lech Wałęsa podczas konferencji prasowej na wstępie obchodów 38. rocznicy Sierpnia'80. Były prezydent przemawiał obok liderki oraz szefa .

Do piątkowej rocznicy odniósł się za pośrednictwem . „Wydarzenia Sierpnia ‘80 zaważyły na losach naszej Ojczyzny. Pełna determinacji i jedności walka o godne życie, godną pracę i prawa człowieka przyniosła zwycięstwo Solidarności nad komunistycznym zniewoleniem” – napisał.

twitter

31 sierpnia 1980 roku Lech Wałęsa w imieniu strajkujących oraz Mieczysław Jagielski w imieniu komunistycznego rządu podpisali najważniejsze z czterech porozumień sierpniowych – porozumienie kończące strajk w Stoczni Gdańskiej. Dzień wcześniej podpisano porozumienie w Szczecinie, 3 września w Jastrzębiu-Zdroju oraz 11 wrześnie w Hucie Katowice.

Robotnicy z Gdańska 17 sierpnia ustalili postulaty, które Maciej Grzywaczewski i Arkadiusz Rybicki spisali na traserskich sklejkach. Tablice zostały wyeksponowane nad bramą nr 2 Stoczni. Obecnie są one wpisane na Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego UNESCO.

21 postulatów Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego z 17 sierpnia 1980

  1. Akceptacja niezależnych od partii i pracodawców wolnych związków zawodowych, wynikająca z ratyfikowanej przez PRL Konwencji nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej wolności związkowych.
  2. Zagwarantowanie prawa do strajku oraz bezpieczeństwa strajkującym i osobom wspomagającym.
  3. Przestrzegać zagwarantowaną w Konstytucji PRL wolność słowa, druku, publikacji, a tym samym nie represjonować niezależnych wydawnictw oraz udostępnić środki masowego przekazu dla przedstawicieli wszystkich wyznań.
  4. a) przywrócić do poprzednich praw: – ludzi zwolnionych z pracy po strajkach w 1970 i 1976, – studentów wydalonych z uczelni za przekonania, b) zwolnić wszystkich więźniów politycznych (w tym Edmunda Zadrożyńskiego, Jana Kozłowskiego, Marka Kozłowskiego), c) znieść represje za przekonania.
  5. Podać w środkach masowego przekazu informację o utworzeniu Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego oraz publikować jego żądania.
  6. Podjąć realne działania mające na celu wyprowadzenie kraju z sytuacji kryzysowej poprzez: a) podawanie do publicznej wiadomości pełnej informacji o sytuacji społeczno-gospodarczej, b) umożliwienie wszystkim środowiskom i warstwom społecznym uczestniczenie w dyskusji nad programem reform.
  7. Wypłacić wszystkim pracownikom biorącym udział w strajku wynagrodzenie za okres strajku jak za urlop wypoczynkowy z funduszu CRZZ.
  8. Podnieść wynagrodzenie zasadnicze każdego pracownika o 2000 zł na miesiąc jako rekompensatę dotychczasowego wzrostu cen.
  9. Zagwarantować automatyczny wzrost płac równolegle do wzrostu cen i spadku wartości pieniądza.
  10. Realizować pełne zaopatrzenie rynku wewnętrznego w artykuły żywnościowe, a eksportować tylko i wyłącznie nadwyżki.
  11. Wprowadzić na mięso i przetwory kartki – bony żywnościowe (do czasu opanowania sytuacji na rynku).
  12. Znieść ceny komercyjne i sprzedaż za dewizy w tzw. eksporcie wewnętrznym.
  13. Wprowadzić zasady doboru kadry kierowniczej na zasadach kwalifikacji, a nie przynależności partyjnej, oraz znieść przywileje MO, SB i aparatu partyjnego poprzez: zrównanie zasiłków rodzinnych, zlikwidowanie specjalnej sprzedaży itp.
  14. Obniżyć wiek emerytalny dla kobiet do 50 lat, a dla mężczyzn do lat 55 lub [zaliczyć] przepracowanie w PRL 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn bez względu na wiek.
  15. Zrównać renty i emerytury starego portfela do poziomu aktualnie wypłacanych.
  16. Poprawić warunki pracy służby zdrowia, co zapewni pełną opiekę medyczną osobom pracującym.
  17. Zapewnić odpowiednią liczbę miejsc w żłobkach i przedszkolach dla dzieci kobiet pracujących.
  18. Wprowadzić urlop macierzyński płatny przez okres trzech lat na wychowanie dziecka.
  19. Skrócić czas oczekiwania na mieszkanie.
  20. Podnieść diety z 40 zł do 100 zł i dodatek za rozłąkę.
  21. Wprowadzić wszystkie soboty wolne od pracy. Pracownikom w ruchu ciągłym i systemie 4-brygadowym brak wolnych sobót zrekompensować zwiększonym wymiarem urlopu wypoczynkowego lub innymi płatnymi dniami wolnymi od pracy.

Strajk, który rozlał się na cały kraj i doprowadził do powstania NSZZ „Solidarność' rozpoczął się 16 sierpnia. Warto jednak przypomnieć, że akcja protestacyjna w Gdańsku trwała od 14 sierpnia i początkowy strajk w obronie zwolnionych z pracy rozpoczęty przez działaczy Wolnych Związków Zawodowych przekształcił się w ten, który znamy z kart historii jako „solidarnościowy”.

Czytaj też:
Lech Wałęsa do Pokojowej Nagrody Nobla zgłosił kandydata z Ukrainy

Źródło: WPROST.pl / TVN24