Pierwszy syn Jagiełły urodził się, gdy król miał 70 lat. Przeszedł do historii ginąc w bitwie z Turkami

Pierwszy syn Jagiełły urodził się, gdy król miał 70 lat. Przeszedł do historii ginąc w bitwie z Turkami

Dodano: 

Szansa na spełnienie planów biskupa pojawiła się po śmierci Zygmunta w 1437 r., bowiem na nowo rozpoczęto wówczas rokowania z jego dziedzicem Albrechtem. Głównym celem Oleśnickiego było zapewnienie Władysławowi sukcesji na Węgrzech, nie interesowały go natomiast husyckie Czechy. Po śmierci cesarza narodowe stronnictwo czeskie nie uznając Albrechta za króla zwróciło się do Polaków z propozycją przejęcia tronu przez Jagiellona. Biskup krakowski zdecydowanie się temu sprzeciwił, członkowie opozycji czeskiej byli bowiem sympatykami husytyzmu, tak ostro zwalczanego przez Oleśnickiego. Kiedy jednak w 1438 r. przybyło do Polski oficjalne poselstwo z ofertą powierzenia władzy w Czechach Kazimierzowi, młodszemu bratu Władysława, polscy możni mimo sprzeciwu biskupa przeforsowali przyjęcie oferty. Pod koniec maja wyruszyła wyprawa do Czech, zakończyła się ona jednak kompletnym fiaskiem. Wzmocniło to tylko pozycję Oleśnickiego, gdyż okazało się, że miał rację sceptycznie podchodząc do czeskich obietnic. Doszło wówczas do zbrojnej konfrontacji biskupa z opozycją, która poniosła klęskę w bitwie pod Grotnikami w 1439 r. W tym samym roku zmarł Albrecht Habsburg – trony Czech i Węgier były wolne.

Węgry

Oleśnicki znów bardziej był zainteresowany opanowaniem tronu węgierskiego, pojawił się jednak pewien znaczący problem. Wdowa po Albrechcie, Elżbieta, była w ciąży, ale ponieważ nie wiadomo było, czy urodzi chłopca, zgodziła się na decyzję węgierskiego sejmu, który w styczniu 1440 r. powierzył tron królowi Polski Władysławowi. Węgrzy byli zagrożeni turecką ekspansją, potrzebowali silnego króla na tronie i nie mogli powierzyć swojej niepewnej przyszłości w ręce dziecka. Władysław miał już wówczas 15 lat, a więc uznano go za pełnoletniego. W lutym Elżbieta urodziła syna, Władysława zwanego Pogrobowcem, wojna pomiędzy jej zwolennikami a stronnikami Jagiellona rozgorzała więc na nowo. Porozumienie zawarto dopiero w sierpniu 1442 r.

W osiągnięciu kompromisu dużą rolę odegrał legat papieski, Eugeniuszowi IV bardzo zależało bowiem na zakończeniu bratobójczych walk i wznowieniu wojny z Turkami. Dobre stosunki Władysława z papieżem były nie w smak Oleśnickiemu, który również snuł plany krucjaty przeciwko Turkom, ale nie widział w nich miejsca dla papieża. Władysław coraz bardziej uwalniał się od wpływów biskupa, sprzyjał temu również wyjazd na Węgry, tym samym jednak oddalał się od polskich spraw. Potrzebując pieniędzy na wojny prowadzone na Węgrzech zaczął na wielką skalę zastawiać dobra królewskie i zadłużać się u możnych.

Warna

W 1443 r. podjęto wojnę z Turkami. Początkowo Węgrzy odnosili w niej sukcesy i zawarli korzystny rozejm w Adrianopolu, ale Władysław pod wpływem legata papieskiego Cesariniego zdecydował się zerwać porozumienie i wznowić wojnę. 10 listopada 1444 r. poległ w bitwie pod Warną.

Władysław był energicznym, odważnym, ale też i porywczym człowiekiem. Nie miał zbyt wiele czasu żeby zabłysnąć swoimi talentami, przez większość jego panowania rządy sprawował za niego Oleśnicki. Przejęcie tronu węgierskiego otwierało przed nim nowe możliwości i dawało upragnioną swobodę. Niestety, nie mógł cieszyć się nią długo...

Autorem tekstu Władysław III Warneńczyk – król, który panował zbyt krótko? jest Monika Juzepczuk. Materiał został opublikowany na licencji CC BY-SA 3.0.

QUIZ:
Potrafisz rozpoznać polskich królów? Sprawdź się w naszym quizie!
Czytaj też:
Finałowy zwiastun filmu „Król” Netfliksa. Timothée Chalamet jako Henryk V

Cenotaf Władysława Warneńczyka w katedrze na Wawelu
Źródło: Histmag.org