Bronisław Komorowski urodził się 25 maja 1889 r. we wsi Barłożno niedaleko Starogardu Gdańskiego, jako syn Jana i Katarzyny Gęczy. Wychowywał się w rodzinie wielodzietnej – był najstarszym spośród trójki rodzeństwa, jego rodzice mieli także dzieci z wcześniejszych małżeństw. Uczęszczał do Collegium Marianum w Pelplinie oraz gimnazjum w Chełmnie, które ukończył w 1910 r. Wstąpił do seminarium duchownego w Pelplinie i w 1914 r. otrzymał święcenia kapłańskie.
Początkowo był wikarym w parafii w Łęgowie koło Pruszcza Gdańskiego, w 1915 r. został przeniesiony do Gdańska. Pracę duchowną łączył z działalnością społeczną i patriotyczną. Nie tylko wygłaszał kazania w języku polskim, ale także aktywnie działał na rzecz swoich rodaków w Wolnym Mieście Gdańsku. W latach 20. uczestniczył w staraniach na rzecz budowy kościołów polskich w mieście.
W październiku 1937 r. biskup gdański Edward O’Rourke powołał go na stanowisko proboszcza jednej z polskich parafii personalnych, zrzeszających polskich wiernych należących jednocześnie do parafii niemieckich. Decyzja biskupa została oprotestowana przez zdominowany przez nazistów senat Wolnego Miasta. Spowodowało to ustąpienie O’Rourke i cofnięcie decyzji o utworzeniu parafii personalnych. Polski duchowny pełnił również posługę duszpasterską wśród polskich studentów Politechniki Gdańskiej.
Ksiądz Komorowski był aktywny także na polu działalności społeczno-politycznej. W latach 1933-1934 był jedynym przedstawicielem społeczności polskiej w gdańskiej radzie miasta. W 1933 r. startował też w wyborach do parlamentu Wolnego Miasta (Volkstagu). Przez kilka tygodni 1935 r. zasiadał w tym organie po rezygnacji jednego z liderów Polonii Erazma Czarneckiego.
Był również aktywnym działaczem Gminy Polskiej, zaangażowanym w rozwiązanie sporu między tą instytucją a Związkiem Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, zakończonym powstaniem wspólnej organizacji polonijnej w 1937 r. Jubileusz posługi duchownej księdza Komorowskiego, który odbył się 2 kwietnia 1939 r., był okazją do wielkiej manifestacji patriotycznej polskich mieszkańców Wolnego Miasta.
1 września 1939 r. duchowny został aresztowany przez Niemców za swoją działalność patriotyczną i uwięziony w gmachu Victoriaschule, wykorzystanym przez hitlerowców jako więzienie przejściowe. Niedługo potem został przeniesiony do nowo powstałego obozu koncentracyjnego w Stutthofie, gdzie przetrzymywano go w ciężkich warunkach i torturowano. W Wielki Piątek 22 marca 1940 r. został rozstrzelany wraz z 66 innymi osobami. Po wojnie jego ciało ekshumowano i pochowano na cmentarzu na Zaspie.
13 czerwca 1999 r. papież Jan Paweł II beatyfikował księdza Bronisława Komorowskiego jako jednego ze 108 męczenników zamordowanych w czasie wojny z nienawiści do wiary. Wspomnienie błogosławionych 108 męczenników obchodzi się w Kościele katolickim 12 czerwca. Bronisław Komorowski posiada pomnik na placu swojego imienia w Gdańsku-Wrzeszczu, jest także patronem gdańskiej Szkoły Podstawowej nr 49 oraz Oddziału Akcji Katolickiej przy parafii św. Stanisława, w której pełnił posługę duchowną.
Autorem tekstu 22 marca 1940 roku zmarł ks. Bronisław Komorowski jest Tomasz Leszkowicz. Materiał został opublikowany na licencji CC BY-SA 3.0.
Czytaj też:
Dodawał otuchy w czasie okupacji. Dziś rocznica pojawienia się na ulicach znaku Polski Walczącej