27 lipca 1970 zmarł wieloletni dyktator Portugalii Antonio de Oliveira Salazar. To właśnie Salazar stworzył Estado Novo, czyli korporacyjny model państwa autorytarnego i sprawił, że Portugalia "stała się zapyziałym krajem na peryferiach Europy" - podaje Polskie Radio.
Salazar urodził się 28 kwietnia 1889 roku w Santa Comba Dao, w wielodzietnej rodzinie. Mając 10 lat zaczął kształcić się w seminarium - od jego narodzin planowano, że zostanie on księdzem. Ostatecznie przyszły dyktator do święceń nie przystąpił i udał się na studia na uniwersytecie w Coimbrze. W 1914 roku skończył tam studia prawnicze i ekonomiczne, a w 1918 mianowano go profesorem zwyczajnym ekonomii politycznej.
Już w czasach studenckich Antonio Salazar związał się z partią chrześcijańsko-demmokratyczną, co zaowocowało późniejszą karierą polityczną. W wieku 39 lat, w 1928 roku, został ministrem finansów Portugalii. Mając ministerialną tekę wprowadził ostrą kontrolę finansów we wszystkich ministerstwach i zlikwidował deficyt w zadłużonym państwie. Salazar jednocześnie podnosił podatki i ograniczał wydatki kraju.
"Nic przeciwko narodowi, wszystko dla narodu"
Przez cztery lata pełnienia urzędu ministra finansów Salazar skupiał się na tym, by wpływy do budżetu zawsze były większe niż wydatki, niezależnie od koniunktury. "Nic przeciwko narodowi, wszystko dla narodu" - tak brzmiało jego sztandarowe hasło. W międzyczasie pełnił też funkcję ministra wojny (1936-1944).
Salazar zapisał się w historii jako przeciwnik liberalizmu zarówno politycznego jak i ekonomicznego, odrzucał też takie pojęcia jak władza ludu, czy wolność jednostki. W 1932 roku Salazar został premierem, a w praktyce - dyktatorem Portugalii. Będąc premierem Salazar poprzez swoje reformy tworzył podwaliny do ustroju społecznego jego autorstwa, który nazwał Estado Novo, czyli Nowe Państwo. Funkcję premiera pełnił do 1968 roku, a więc przez 36 lat.
To w jaki sposób Salazar wprowadzał swój autorski ustój, zostało ujawnione po Rewolucji Goździków w 1974 roku. Jego rządy były reżimowe, a PIDE, polityczną policję, porównywano z Gestapo. Stopniowo ujawniano też świadectwa i relacje osób, które były torturowane i prześladowane przez ówczesne władze Portugalii.
Polskie Radio
Już w czasach studenckich Antonio Salazar związał się z partią chrześcijańsko-demmokratyczną, co zaowocowało późniejszą karierą polityczną. W wieku 39 lat, w 1928 roku, został ministrem finansów Portugalii. Mając ministerialną tekę wprowadził ostrą kontrolę finansów we wszystkich ministerstwach i zlikwidował deficyt w zadłużonym państwie. Salazar jednocześnie podnosił podatki i ograniczał wydatki kraju.
"Nic przeciwko narodowi, wszystko dla narodu"
Przez cztery lata pełnienia urzędu ministra finansów Salazar skupiał się na tym, by wpływy do budżetu zawsze były większe niż wydatki, niezależnie od koniunktury. "Nic przeciwko narodowi, wszystko dla narodu" - tak brzmiało jego sztandarowe hasło. W międzyczasie pełnił też funkcję ministra wojny (1936-1944).
Salazar zapisał się w historii jako przeciwnik liberalizmu zarówno politycznego jak i ekonomicznego, odrzucał też takie pojęcia jak władza ludu, czy wolność jednostki. W 1932 roku Salazar został premierem, a w praktyce - dyktatorem Portugalii. Będąc premierem Salazar poprzez swoje reformy tworzył podwaliny do ustroju społecznego jego autorstwa, który nazwał Estado Novo, czyli Nowe Państwo. Funkcję premiera pełnił do 1968 roku, a więc przez 36 lat.
To w jaki sposób Salazar wprowadzał swój autorski ustój, zostało ujawnione po Rewolucji Goździków w 1974 roku. Jego rządy były reżimowe, a PIDE, polityczną policję, porównywano z Gestapo. Stopniowo ujawniano też świadectwa i relacje osób, które były torturowane i prześladowane przez ówczesne władze Portugalii.
Polskie Radio