W akcji może wziąć udział każdy. Świeczkę można zapalić w oknie lub wirtualnie na stronie swiatlowolnosci.ipn.gov.pl.
Udział w akcji zapowiedział m.in. prezydent Andrzej Duda, który objął akcję honorowym patronatem. Świeczki zapala także abp. Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce i abp. Stanisław Gądecki, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski. Świece zapłoną także w oknach abp. Metropolity Gnieźnieńskiego Prymasa Polski Wojciecha Polaka.
Kampania społeczna IPN „Zapal Światło Wolności” nawiązuje do gestu solidarności, jaki wobec Polaków żyjących w stanie wojennym w Wigilię Bożego Narodzenia 1981 roku wykonały rzesze mieszkańców ówczesnego wolnego świata. Na znak jedności z rodakami świecę w oknie Pałacu Apostolskiego w Watykanie zapalił także papież Jan Paweł II. Do postawienia w oknach świec wzywał również prezydent USA Ronald Reagan, który w Bożonarodzeniowym orędziu do narodu powiedział: „Polacy zostali zdradzeni przez własny rząd. Ci, którzy nimi rządzą, oraz ich totalitarni sojusznicy obawiają się wolności, którą Polacy tak bardzo umiłowali. (…) Niech płomień milionów świec w amerykańskich domach będzie świadectwem, że światła wolności nie uda się zgasić”.
Stan wojenny został wprowadzony 13 grudnia 1981 roku formalnie decyzją Rady Państwa (antydatowaną na 12 grudnia), a faktycznie gen. Wojciecha Jaruzelskiego. W operacji w nocy z 12 na 13 grudnia wzięło udział ponad 30 tysięcy funkcjonariuszy MSW i ponad 70 tysięcy żołnierzy, łącznie ponad 3200 pojazdów pancernych (czołgów i transporterów).
Decyzja o wprowadzeniu stanu wojennego została zaakceptowana 5 grudnia 1981 przez Biuro Polityczne KC PZPR. Gen. Jaruzelski otrzymał swobodę co do wyboru konkretnej daty rozpoczęcia operacji.
Już w pierwszych dniach po wprowadzeniu stanu wojennego internowano ok. 5 tysięcy działaczy "Solidarności" i wielu organizacji opozycyjnych oraz - dla efektu propagandowego - niektórych byłych członków kierownictwa PZPR i nieznaną liczbę przestępców kryminalnych.
Zawieszono związki zawodowe, wiele organizacji społecznych, część kanałów telewizyjnych, radia oraz większość gazet. Wprowadzono cenzurę korespondencji, przerwano łączność telefoniczną, zmilitaryzowano największe zakłady pracy oraz wprowadzono godzinę milicyjną.
Liczbę ofiar pacyfikacji strajków i demonstracji oraz zabójstw działaczy opozycyjnych, których okoliczności nie wyjaśniono, szacuje się na kilkadziesiąt osób. Pamiętać należy też o trudnej do oszacowania liczbie osób, która zmarła ze względu na niemożność wezwania pomocy medycznej w pierwszym okresie stanu wojennego.
Galeria:Walki uliczne w czasie stanu wojennego