Jak dowiadujemy się z komunikatu PK, wszystkie działania podejmowane w sprawach związanych z tzw. dziką reprywatyzacją nieruchomości położonych na terenie Warszawy koordynowane są w Prokuraturze Krajowej. Pracami zespołu koordynującego kieruje I Zastępca Prokuratora Generalnego - Prokurator Krajowy. W jego skład wchodzą doświadczeni prokuratorzy specjalizujący się w różnych dziedzinach prawa - nie tylko karnego, ale także cywilnego, administracyjnego i gospodarczego. W komunikacie jesteśmy także zapewniani, iż „prokuratura podejmuje szereg działań, które mają na celu zapobieżenie bezprawnym skutkom tzw. dzikiej reprywatyzacji warszawskich nieruchomości”.
Sienna
Przykładem takich działań może być sprzeciw wniesiony przez prokuratora z Prokuratury Regionalnej we Wrocławiu do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie. Dotyczy on nieruchomości położonej przy ulicy Siennej 29 w Warszawie.
Decyzją z 2 lutego 1952 roku Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawa odmówiono ustanowienia na rzecz dawnych właścicieli nieruchomości własności czasowej do tej nieruchomości. W uzasadnieniu wskazano, że zgodnie z opracowanym planem zagospodarowania przestrzennego teren ten przeznaczony został na użyteczność publiczną.
Spadkobiercy byłych właścicieli nieruchomości zaskarżyli decyzję Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawa z 2 lutego 1952 roku do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie. Orzeczeniem z 20 sierpnia 2010 roku SKO stwierdziło nieważność decyzji Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawa.
W ocenie prokuratury ostateczna decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 20 sierpnia 2010 roku została wydana z rażącym naruszeniem prawa. SKO błędnie bowiem ustaliło, że wydając swoje rozstrzygnięcie Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawa oparło się na opracowywanym planie zagospodarowania przestrzennego dla nieruchomości położonej przy ulicy Siennej 29 w Warszawie. W rzeczywistości prace nad tym planem zagospodarowania przestrzennego zostały zakończone i stał się on prawomocny. Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawa słusznie zatem odmówiło zwrotu nieruchomości położonej przy ulicy Siennej 29 w Warszawie.
Twarda
Prokurator z Prokuratury Regionalnej we Wrocławiu wniósł także o wyeliminowanie z obrotu prawnego ostatecznej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z 3 lutego 2011 roku. Dotyczy ona nieruchomości położonej przy ulicy Twardej 10 w Warszawie.
W swoim sprzeciwie prokurator podniósł, że wydając swoją decyzję z 3 lutego 2011 roku SKO w Warszawie niesłusznie uznało, że spadkobiercy dawnych właścicieli nieruchomości, kierując sprawę do SKO, posiadali status strony postępowania administracyjnego. W toku postępowania prokuratura ustaliła bowiem, że przed wystąpieniem do SKO spadkobiercy dawnych właścicieli nieruchomości już wcześniej zbyli wszelkie prawa i roszczenia do tej nieruchomości. Nie mogli oni zatem skutecznie ubiegać się przed SKO o zwrot nieruchomości położonej przy ulicy Twardej 10 w Warszawie.
W sprawie tej decyzją z 24 grudnia 1948 roku Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawa odmówiło zwrotu nieruchomości położonej przy ulicy Twardej 10 w Warszawie.
Mokotowska
W innej ze spraw prokurator z Prokuratury Regionalnej we Wrocławiu wniósł sprzeciw do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od ostatecznych decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z 9 lutego 2011 roku i 1 kwietnia 2011 roku. Decyzje te dotyczą zabudowanej nieruchomości położonej przy ulicy Mokotowskiej 63 w Warszawie.
Swoimi decyzjami Prezydent m.st. Warszawy ustanowił na 99 lat prawo użytkowania wieczystego do zabudowanej nieruchomości położonej przy ulicy Mokotowskiej 63 w Warszawie na rzecz określonych osób, w tym na rzecz byłej pracownicy Ministerstwa Sprawiedliwości Marzeny K.
W ocenie prokuratury decyzje te zostały wydane z rażącym naruszeniem prawa. W sprawach tych już wcześniej została bowiem wydana decyzja ostateczna. W swojej ostatecznej decyzji z 29 czerwca 2004 roku Wojewoda Mazowiecki utrzymał w mocy wcześniejszą decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z 6 kwietnia 2004 roku umarzającą postępowanie w tej sprawie jako bezprzedmiotowe.
W swoim sprzeciwie prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta m.st. Warszawy z 9 lutego 2011 roku i 1 kwietnia 2011 roku.