W komunikacie MKiDN podkreśla, że polskie dzieła sztuki, wywiezione przez organa władzy Związku Sowieckiego lub siły zbrojne tego państwa w okresie II wojny światowej lub bezpośrednio po jej zakończeniu, nie mogą być traktowane jako rekompensata za straty wojenne ZSRR.
Ministerstwo podało, że wnioski restytucyjne oprócz opisania zabytku i wskazania jego cech szczególnych, zawierają przedstawienie jego losów i okoliczności utraty. Jak czytamy, wnioski obejmują 17 dzieł sztuki, jedną kolekcję ponad 14 tys. numizmatów, ponad 11 tys. jednostek archiwalnych i 58 przedmiotów z terenu obozu Auschwitz. Zaznaczono, że wszystkie wydarzenia opisywane we wnioskach są potwierdzone poprzez odpowiednie kopie dokumentów archiwalnych. Pełna lista dzieł, których dotyczą wnioski restytucyjne, znajduje się na stronie MKiDN.
„Polska nie zgadza się ze stanowiskiem, uznającym dzieła sztuki i archiwalia, wywiezione z jej terytorium w trakcie okupacji przez ZSRR wschodnich województw RP (1939-1941) bądź też w okresie 1944-1945, gdy zarówno Polska, jak i ZSRR były członkami koalicji antyhitlerowskiej, za rekompensatę Federacji Rosyjskiej za straty wojenne, poniesione w wyniku działań Niemiec oraz ich sojuszników” – czytamy. Ministerstwo podkreśla też, że ustawa Federacji Rosyjskiej z 15 kwietnia 1998 r. „O dobrach kultury, przemieszczonych do ZSRR w wyniku II wojny światowej i znajdujących się na terytorium Federacji Rosyjskiej”, na którą się władze rosyjskie powołują, nie ma zastosowania do państw, będących członkiem koalicji antyhitlerowskiej. MKiDN zaznacza tez, że normy prawa międzynarodowego zabraniają grabieży dóbr kultury na terytoriach państw znajdujących się pod okupacją wojenną.
Czytaj też:
Premier: Państwo rosyjskie próbuje fałszować polską historię