Sejm uczcił 90. rocznicę powrotu części Górnego Śląska do odradzającego się Państwa Polskiego. W przyjętej przez aklamację uchwale posłowie oddali hołd bohaterom trzech śląskich powstań.
"W 90. rocznicę powrotu części Górnego Śląska do odradzającego się Państwa Polskiego, Sejm składa hołd i wyraża najwyższy szacunek wszystkim bohaterom, którzy walczyli o połączenie z macierzą w trzech śląskich powstaniach" - głosi uchwała. Posłowie upamiętnili również "wybitnych Ślązaków, którzy umacniali ducha narodowego i krzewili mowę polską". "Ze szczególnym szacunkiem odnosimy się do pracy działaczy plebiscytowych, na czele z komisarzem plebiscytowym i przywódcą III Powstania Śląskiego Wojciechem Korfantym" - napisano w uchwale. "Niech pamięć o śląskich bohaterach będzie zawsze żywa i niech staną się oni wzorem dla wszystkich pokoleń Polaków" - czytamy w jej dalszej części.
Część Górnego Śląska, która wróciła do Polski w wyniku plebiscytu i III Powstania Śląskiego, została przejęta przez Rzeczpospolitą w czerwcu 1922 r. Zorganizowany w celu wyznaczenia nowych granic plebiscyt na Śląsku odbył się 20 marca 1921 r. W głosowaniu mogły wziąć udział także osoby, które wcześniej wyemigrowały z tych terenów. W związku ze ściągnięciem z Niemiec blisko 200 tys. emigrantów, głosujący za przynależnością do Polski znaleźli się w mniejszości, stanowiąc 40,3 proc. W efekcie Komisja Plebiscytowa przyznała prawie cały obszar Niemcom - jednak po ostatnim powstaniu śląskim zdecydowano o korzystniejszym dla Polski podziale. Z obszaru plebiscytowego przyłączono 29 proc. ziem i 46 proc. ludności. W Polsce znalazły się m.in. Katowice, Świętochłowice, Królewska Huta (obecny Chorzów), Rybnik, Lubliniec, Tarnowskie Góry i Pszczyna.
16 lipca 1922 r. odbyła się w Katowicach uroczystość zjednoczenia Górnego Śląska z Polską. Podpisano wówczas Akt Objęcia Górnego Śląska. We wrześniu odbyły się wybory do Sejmu Śląskiego, którego funkcjonowanie w ramach autonomii gwarantowała ustawa konstytucyjna. Autonomiczne województwo śląskie z sejmem i skarbem stanowiło nieodłączną część Rzeczypospolitej, mimo że w okresie przejściowym - do 1937 r. - obowiązywały tam prawa gwarantowane ludności polskiej i niemieckiej na całym Górnym Śląsku przez polsko-niemiecką konwencję, nazywaną genewską lub górnośląską.
PAP, arb
Część Górnego Śląska, która wróciła do Polski w wyniku plebiscytu i III Powstania Śląskiego, została przejęta przez Rzeczpospolitą w czerwcu 1922 r. Zorganizowany w celu wyznaczenia nowych granic plebiscyt na Śląsku odbył się 20 marca 1921 r. W głosowaniu mogły wziąć udział także osoby, które wcześniej wyemigrowały z tych terenów. W związku ze ściągnięciem z Niemiec blisko 200 tys. emigrantów, głosujący za przynależnością do Polski znaleźli się w mniejszości, stanowiąc 40,3 proc. W efekcie Komisja Plebiscytowa przyznała prawie cały obszar Niemcom - jednak po ostatnim powstaniu śląskim zdecydowano o korzystniejszym dla Polski podziale. Z obszaru plebiscytowego przyłączono 29 proc. ziem i 46 proc. ludności. W Polsce znalazły się m.in. Katowice, Świętochłowice, Królewska Huta (obecny Chorzów), Rybnik, Lubliniec, Tarnowskie Góry i Pszczyna.
16 lipca 1922 r. odbyła się w Katowicach uroczystość zjednoczenia Górnego Śląska z Polską. Podpisano wówczas Akt Objęcia Górnego Śląska. We wrześniu odbyły się wybory do Sejmu Śląskiego, którego funkcjonowanie w ramach autonomii gwarantowała ustawa konstytucyjna. Autonomiczne województwo śląskie z sejmem i skarbem stanowiło nieodłączną część Rzeczypospolitej, mimo że w okresie przejściowym - do 1937 r. - obowiązywały tam prawa gwarantowane ludności polskiej i niemieckiej na całym Górnym Śląsku przez polsko-niemiecką konwencję, nazywaną genewską lub górnośląską.
PAP, arb