Na poznańskim Zamku w dniu, w którym w CK Zamek otwarte zostało forum "Człowiek. Granice" festiwalu Malta, pojawił się wywieszony przez Młodzież Wszechpolską transparent o treści "Święto kulturalne, czy promocja komunisty z KBW". W otwarciu forum brał udział prof. Zygmunt Bauman.
Transparent pojawił się w holu głównym Zamku, ale szybko został zdjęty przez policję, która wylegitymowała i spisała członków Młodzieży Wszechpolskiej odpowiedzialnych za wywieszenie hasła. Wszechpolacy tłumaczyli później, że wywieszając transparent chcieli "spytać organizatorów tego spotkania, dlaczego zaprosili człowieka, który był członkiem NKWD, czyli organizacji tępiącej antykomunistów". - Dziś obchodzimy rocznicę Poznańskiego Czerwca 1956 r. Czy to nie symboliczne, że właśnie w dzień rocznicy antykomunistycznego powstania Poznań odwiedza osoba związana z NKWD? - mówił Benedykt Więcek z Młodzieży Wszechpolskiej.
Prof. Zygmunt Bauman we Wrocławiu
To kolejne wydarzenie z udziałem prof. Baumana zakłócone przez nacjonalistów. Wcześniej we Wrocławiu grupa ok. 100 członków Narodowego Odrodzenia Polski i kibiców Śląska Wrocław wtargnęła na salę, na której prof. Bauman wygłaszał wykład. Demonstranci skandowali m.in "Raz sierpem, raz młotem czerwoną hołotę", doszło do interwencji policji.
Przeszłość prof. Zygmunta Baumana
Jak podaje IPN, w katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa Zygmunt Bauman pojawia się po raz pierwszy w czerwcu 1945 r. jako zastępca dowódcy ds. polityczno-wychowawczych w 5 Samodzielnym Batalionie Ochronny. Później Bauman był m.in. starszym instruktorem wyszkolenia polityczno-wychowawczego w zarządzie polityczno-wychowawczym (wydział wyszkolenia politycznego) w Korpusie Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W 1949 r. Zygmunt Bauman awansował na szefa Oddziału Propagandy i agitacji Zarządu Politycznego KBW, od 1 maja 1952 r. w stopniu majora był szefem Oddziału II Zarządu Politycznego KBW.
Bauman został zwolniony ze służby wojskowej 16 marca 1953 r., 11 dni po śmierci Józefa Stalina. "O jego liberalizmie świadczy fakt, że nie potrafił w konsekwencji zerwać stosunków ze swoją rodziną, a przede wszystkim z rodzicami, którzy razem z nim zamieszkują. Powyższy stan oblicza politycznego i wpływ obcej klasowo i ideologicznie rodziny określił jego całkowitą nieprzydatność do dalszej służby w wojsku" - czytamy w uzasadnieniu decyzji. (IPN BU 0193/8207, k. 43).
Zygmunt Bauman w wywiadzie dla "The Guardian" przyznał się m.in. do współpracy z Informacją Wojskową.
arb, zew, "Gazeta Wyborcza"
Prof. Zygmunt Bauman we Wrocławiu
To kolejne wydarzenie z udziałem prof. Baumana zakłócone przez nacjonalistów. Wcześniej we Wrocławiu grupa ok. 100 członków Narodowego Odrodzenia Polski i kibiców Śląska Wrocław wtargnęła na salę, na której prof. Bauman wygłaszał wykład. Demonstranci skandowali m.in "Raz sierpem, raz młotem czerwoną hołotę", doszło do interwencji policji.
Przeszłość prof. Zygmunta Baumana
Jak podaje IPN, w katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa Zygmunt Bauman pojawia się po raz pierwszy w czerwcu 1945 r. jako zastępca dowódcy ds. polityczno-wychowawczych w 5 Samodzielnym Batalionie Ochronny. Później Bauman był m.in. starszym instruktorem wyszkolenia polityczno-wychowawczego w zarządzie polityczno-wychowawczym (wydział wyszkolenia politycznego) w Korpusie Bezpieczeństwa Wewnętrznego. W 1949 r. Zygmunt Bauman awansował na szefa Oddziału Propagandy i agitacji Zarządu Politycznego KBW, od 1 maja 1952 r. w stopniu majora był szefem Oddziału II Zarządu Politycznego KBW.
Bauman został zwolniony ze służby wojskowej 16 marca 1953 r., 11 dni po śmierci Józefa Stalina. "O jego liberalizmie świadczy fakt, że nie potrafił w konsekwencji zerwać stosunków ze swoją rodziną, a przede wszystkim z rodzicami, którzy razem z nim zamieszkują. Powyższy stan oblicza politycznego i wpływ obcej klasowo i ideologicznie rodziny określił jego całkowitą nieprzydatność do dalszej służby w wojsku" - czytamy w uzasadnieniu decyzji. (IPN BU 0193/8207, k. 43).
Zygmunt Bauman w wywiadzie dla "The Guardian" przyznał się m.in. do współpracy z Informacją Wojskową.
arb, zew, "Gazeta Wyborcza"