Zaskakuje nas skromnością. Nie lubi szumu wokół swojej osoby. Literaturę traktuje śmiertelnie poważnie. Za tydzień ukaże się nowy tomik poezji Różewicza.
W przyszłym tygodniu ukaże się w księgarniach najnowszy tomik wierszy Tadeusza Różewicza - "Szara strefa", opublikowany przez Wydawnictw Dolnośląskie.
W większości wiersze z "Szarej strefy" nie są znane polskim czytelnikom. W większości Różewicz zapozna nas z nowymi utworami, które powstały w tym roku.
Część "szarej strefy" została przez autora wyodrębniona podtytułem "Appendix". To nawiązanie do Leopolda Staffa, który w podobny sposób wyodrębnił część swojego tomiku "Dziewięć Muz". W tej części "szarej strefy" na sąsiadujących stronach wydrukowano wiersze Staffa i utwory Różewicza, w których autor wchodzi w dialog ze swoim mistrzem.
Poprzedni tomik Tadeusza Różewicza znalazł się w finale tegorocznej edycji Nagrody Literackiej NIKE. Autor "Nożyka profesora" został nominowany do tej nagrody po raz piąty, raz już - w 2000 roku - został jej laureatem za książkę "Matka odchodzi".
Tadeusz Różewicz bardziej ceni obie spokój niż sławę. Unika wypowiedzi na tematy publiczne i szumu wokół swojej osoby. Niechętnie udziela wywiadów, nieczęsto zgadza się na spotkania autorskie. Jest aktywnym pisarzem dlatego jego nazwisko często wymieniają media.
Już pierwszy tom poezji Różewicza - wydany w 1947 roku "Niepokój", został entuzjastycznie przyjęty przez czytelników i krytyków. Tomik pogodził skłócone orientacje i autorytety. Julian Przyboś i Czesław Miłosz, broniący biegunowo sprzecznych koncepcji liryki, wyrażali jednakowy podziw dla tej poezji.
Dla Różewicza literatura nie jest grą ani zabawą, jest jedną z najważniejszych, śmiertelnie poważnych spraw w życiu. Nie ma zaufania do wierszy zamkniętych, idealnych. W tekście "Na powierzchni poematu i w środku" opowiedział się po stronie wierszy "płynnych sennych ciemnych", o otwartej formie.
Różewicz to przedstawiciel awangardy.
Najsłynniejsze tomy poezji Różewicza, poza "Niepokojem", to "Równina", "Formy", "Rozmowa z Księciem", "Nic w płaszczu Prospera", "Twarz trzecia". W roku 1959 napisał sztukę "Kartoteka". Poza nią najsłynniejsze sztuki Różewicza, to m.in. "Białe małżeństwo", "Stara kobieta wysiaduje", "Odejście głodomora", "Pułapka", "Do piachu".
Od 1968 roku Tadeusz Różewicz mieszka we Wrocławiu. Publikuje na łamach "Twórczości", "Odry" i "Dialogu". Tom "Nożyk profesora" opublikował "Wydawnictwo Literackie".
Różewicz był nominowany do Nagrody Nobla.
mg, pap
W większości wiersze z "Szarej strefy" nie są znane polskim czytelnikom. W większości Różewicz zapozna nas z nowymi utworami, które powstały w tym roku.
Część "szarej strefy" została przez autora wyodrębniona podtytułem "Appendix". To nawiązanie do Leopolda Staffa, który w podobny sposób wyodrębnił część swojego tomiku "Dziewięć Muz". W tej części "szarej strefy" na sąsiadujących stronach wydrukowano wiersze Staffa i utwory Różewicza, w których autor wchodzi w dialog ze swoim mistrzem.
Poprzedni tomik Tadeusza Różewicza znalazł się w finale tegorocznej edycji Nagrody Literackiej NIKE. Autor "Nożyka profesora" został nominowany do tej nagrody po raz piąty, raz już - w 2000 roku - został jej laureatem za książkę "Matka odchodzi".
Tadeusz Różewicz bardziej ceni obie spokój niż sławę. Unika wypowiedzi na tematy publiczne i szumu wokół swojej osoby. Niechętnie udziela wywiadów, nieczęsto zgadza się na spotkania autorskie. Jest aktywnym pisarzem dlatego jego nazwisko często wymieniają media.
Już pierwszy tom poezji Różewicza - wydany w 1947 roku "Niepokój", został entuzjastycznie przyjęty przez czytelników i krytyków. Tomik pogodził skłócone orientacje i autorytety. Julian Przyboś i Czesław Miłosz, broniący biegunowo sprzecznych koncepcji liryki, wyrażali jednakowy podziw dla tej poezji.
Dla Różewicza literatura nie jest grą ani zabawą, jest jedną z najważniejszych, śmiertelnie poważnych spraw w życiu. Nie ma zaufania do wierszy zamkniętych, idealnych. W tekście "Na powierzchni poematu i w środku" opowiedział się po stronie wierszy "płynnych sennych ciemnych", o otwartej formie.
Różewicz to przedstawiciel awangardy.
Najsłynniejsze tomy poezji Różewicza, poza "Niepokojem", to "Równina", "Formy", "Rozmowa z Księciem", "Nic w płaszczu Prospera", "Twarz trzecia". W roku 1959 napisał sztukę "Kartoteka". Poza nią najsłynniejsze sztuki Różewicza, to m.in. "Białe małżeństwo", "Stara kobieta wysiaduje", "Odejście głodomora", "Pułapka", "Do piachu".
Od 1968 roku Tadeusz Różewicz mieszka we Wrocławiu. Publikuje na łamach "Twórczości", "Odry" i "Dialogu". Tom "Nożyk profesora" opublikował "Wydawnictwo Literackie".
Różewicz był nominowany do Nagrody Nobla.
mg, pap