Przedmioty z autorskiej kolekcji Joanny Sarapaty, "Sarapata for Empik", obejmującej stylowe akcesoria kobiece z reprodukcjami obrazów i ekskluzywną porcelanę, można od 7 października kupić w Empiku. Prace autorki jednych z najbardziej zmysłowych portretów kobiecych w polskim malarstwie, znajdują się w wielu muzeach i prestiżowych galeriach; ma je także w swoich zbiorach wiele światowych gwiazd.
Joanna Sarapata jest znaną, od ponad 20 lat wystawianą na całym świecie artystką, między innymi przez galerie w Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii czy Japonii. W swoich prywatnych zbiorach posiada je wiele światowych gwiazd.
Studia malarskie Sarapata odbyła w elitarnej École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu, do której dostała się z pierwszą lokatą spośród 980 kandydatów – po dwóch nieudanych egzaminach do łódzkiej ASP. Tam po raz pierwszy doceniono jej prace (w archiwum uczelni, co nie zdarza się często, zachowano ich aż 11 prac). Edukację kontynuowała w nicejskiej Akademii Sztuki Współczesnej.
Przełomowe wydarzenia w życiu malarki odbywały się w pewnym sensie przypadkowo – być może dlatego, że Joanna Sarapata wierzy głęboko, że w życiu wszystko jest możliwe. W wywiadach często przywołuje zdarzenie z lat 90., kiedy pracowała jako dekoratorka wystaw u Cartiera w Saint-Tropez. Do butiku wszedł John Reid, menadżer między innymi Eltona Johna, z zamiarem kupienia złotego zegarka, jednak wyszedł z obrazami Tarapaty, zapominając o powodzie swojej wizyty w butiku. Momentem zwrotnym w karierze malarki był rok 1996, kiedy wiszącymi u Cartiera dziełami artystki zainteresowała się agentka Claudii Schiffer, Placido Domingo i Petera Gabriela. Zaproponowała jej współpracę i wyjazd do Nowego Jorku.
Po latach spędzonych za granicą, w 2011 roku wraz z przyjaciółką, Jolantą Racinowską-Bogiel, otworzyła przy ulicy Pięknej w Warszawie Galerię Sarapata, gdzie można zobaczyć stałą ekspozycję prac artystki, a nawet ją spotkać.
Joanna Sarapata zajmowała się też scenografią i plakatem. Od lat jednak domeną jej twórczości pozostaje akt kobiecy, w którym artystce udało się uchwycić tajemnicę kobiecej natury. Krytycy uznali, że jej malarstwo to subiektywny przewodnik po kobiecej naturze, oddający jej złożoność i nieobliczalność. Artystka zawsze podkreśla, że maluje emocjami. Przy czym to nie twarz (portretowane kobiety często nie mają oczu) a ciało, jego ułożenie, poza i gest wyrażają kobiece nastroje. Joanna Sarapata najczęściej przedstawia kobiety silne i niezależne, a zarazem wrażliwe. Za źródło inspiracji wskazuje atmosferę europejskich miast, kino, muzykę i książki.
Prace malarki powstają zwykle na kartonie w temperze, gwaszu, akwareli, tuszu - malowane pędzlem lub rysowane piórkiem, dzięki czemu jej obrazy są lekkie, ulotne, jakby „chwilowe”. Sarapata nie ukrywa fascynacji kobiecym ciałem, jednak nagość na jej obrazach nie jest ani wstydliwa ani nieprzyzwoita.
em, mat. prasowe
Galeria:
Sarapata for Empik
Studia malarskie Sarapata odbyła w elitarnej École Nationale Supérieure des Beaux-Arts w Paryżu, do której dostała się z pierwszą lokatą spośród 980 kandydatów – po dwóch nieudanych egzaminach do łódzkiej ASP. Tam po raz pierwszy doceniono jej prace (w archiwum uczelni, co nie zdarza się często, zachowano ich aż 11 prac). Edukację kontynuowała w nicejskiej Akademii Sztuki Współczesnej.
Przełomowe wydarzenia w życiu malarki odbywały się w pewnym sensie przypadkowo – być może dlatego, że Joanna Sarapata wierzy głęboko, że w życiu wszystko jest możliwe. W wywiadach często przywołuje zdarzenie z lat 90., kiedy pracowała jako dekoratorka wystaw u Cartiera w Saint-Tropez. Do butiku wszedł John Reid, menadżer między innymi Eltona Johna, z zamiarem kupienia złotego zegarka, jednak wyszedł z obrazami Tarapaty, zapominając o powodzie swojej wizyty w butiku. Momentem zwrotnym w karierze malarki był rok 1996, kiedy wiszącymi u Cartiera dziełami artystki zainteresowała się agentka Claudii Schiffer, Placido Domingo i Petera Gabriela. Zaproponowała jej współpracę i wyjazd do Nowego Jorku.
Po latach spędzonych za granicą, w 2011 roku wraz z przyjaciółką, Jolantą Racinowską-Bogiel, otworzyła przy ulicy Pięknej w Warszawie Galerię Sarapata, gdzie można zobaczyć stałą ekspozycję prac artystki, a nawet ją spotkać.
Joanna Sarapata zajmowała się też scenografią i plakatem. Od lat jednak domeną jej twórczości pozostaje akt kobiecy, w którym artystce udało się uchwycić tajemnicę kobiecej natury. Krytycy uznali, że jej malarstwo to subiektywny przewodnik po kobiecej naturze, oddający jej złożoność i nieobliczalność. Artystka zawsze podkreśla, że maluje emocjami. Przy czym to nie twarz (portretowane kobiety często nie mają oczu) a ciało, jego ułożenie, poza i gest wyrażają kobiece nastroje. Joanna Sarapata najczęściej przedstawia kobiety silne i niezależne, a zarazem wrażliwe. Za źródło inspiracji wskazuje atmosferę europejskich miast, kino, muzykę i książki.
Prace malarki powstają zwykle na kartonie w temperze, gwaszu, akwareli, tuszu - malowane pędzlem lub rysowane piórkiem, dzięki czemu jej obrazy są lekkie, ulotne, jakby „chwilowe”. Sarapata nie ukrywa fascynacji kobiecym ciałem, jednak nagość na jej obrazach nie jest ani wstydliwa ani nieprzyzwoita.
em, mat. prasowe
Galeria:
Sarapata for Empik