Zapomniany Wojtkiewicz

Zapomniany Wojtkiewicz

Dodano:   /  Zmieniono: 
Nadrabiamy niemal stuletnie zaniedbanie w prezentowaniu twórczości jednego z czołowych malarzy polskiego modernizmu Witolda Wojtkiewicza - uważa kurator jego wystawy w warszawskim Muzeum Narodowym.
Prezentacja zatytułowana "Witold Wojtkiewicz 1879-1909. Ceremonie" przygotowana została przez Muzeum Narodowe dla Muzeum w Grenoble, w ramach wydarzeń artystycznych Sezonu Kulturalnego "Nova Polska". To pierwsza monograficzna wystawa malarza w stolicy od 1909 roku.

Zgromadzono na niej 30 obrazów olejnych i temperowych oraz zespół 62 akwarel, pasteli, rysunków i litografii. Jak przyznała kurator Elżbieta Charazińska, wystawa jest jednak niepełna. Już na prezentowanej w Grenoble od marca do maja tego roku ekspozycji nie pokazano, ze względu na delikatną strukturę malarską, dwóch wybitnych dzieł z cyklu "Ceremonie" z 1908 r.: "Zjawisko-Bajka" (ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu) oraz "Medytacje-Popielec (ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie).

W Warszawie z powodu innych planów wystawienniczych właścicieli dzieł zabraknie trzech kolejnych znaczących obrazów - dwóch kompozycji z cyklu "Z dziecięcych póz" oraz należącego do cyklu "Ceremonie" obrazu "Idylla (Swaty)".

Będzie można za to zobaczyć m.in. "Orkę" (1905), "Podmuchy wiosenne" (1905), "Korowód dziecięcy" (1905) czy "Porwanie królewny (Ucieczka)" (1908).

Witold Wojtkieiwcz urodził się w 1879 roku w Warszawie. W 1903 roku wyjechał do Krakowa, by studiować na Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Leona Wyczółkowskiego. W latach 1903-1904 współpracował jako ilustrator z krakowskim tygodnikiem "Liberum veto". Należał do artystycznej bohemy Krakowa, był związany ze  środowiskiem kabaretu Zielony Balonik.

Rozwijająca się na przestrzeni zaledwie pięciu lat twórczość Witolda Wojtkiewicza przypadła na kulminację tendencji modernistycznych w sztuce polskiej przełomu XIX i XX w. Wyróżnia ją daleko posunięta deformacja rzeczywistości, melancholia i  smutek.

Datą przełomową w jego twórczości był rok 1905. Wówczas ostatecznie skrystalizowały się cechy stylistyczne jego malarstwa, które skoncentrowało się wokół problemów egzystencjalnych, psychiki człowieka, jego podświadomych fascynacji i obsesji, tęsknot, pragnień i lęków.

Artystę fascynowały równocześnie motywy cyrku i obłędu. Wykreowany przez niego świat jest pełen dziwnych symboli - lalek i  marionetek, pierrotów i clownów, dzieci, starców czy wariatów. Przedstawione przez niego sytuacje dzieją się na pograniczu baśni, snu i koszmaru pełnego zjaw.

Malarz zmarł na serce w 1909 roku w Warszawie, mając zaledwie 30 lat.

Wystawa obrazów Wojtkiewicza będzie otwarta od piątku 16 lipca do 29 sierpnia.

em, pap