- Ta książka nie ma pretensji naukowych, ani publicystycznych, ani dziennikarskich. Ma pretensje literackie. Mimo to nie jest ani beletrystyką, ani literackim esejem. Jest ona pamfletem na komunizm, zamierzonym przejaskrawieniem istniejącej rzeczywistości – napisał o "Cywilizacji komunizmu" jej autor Leopold Tyrmand. Książka autora "Złego" ukaże się na rynku na początku marca.
Tyrmand, który uważa komunizm za najgorszą plagę jaka spotkała ludzkość, nie obawiał się, ze pamflet wykrzywi prawdę. Wręcz przeciwnie, obiektywizm w opisie komunizmu wydaje mu się nieporadny, a pamflet jedyną metodą objaśnienia tego systemu.
- Życie w komunizmie jest piekłem, ale nie dla wszystkich. Jest piekłem dla ludzi dobrej woli. Dla uczciwych. Dla rozsądnych. Dla chcących pracować z pożytkiem dla siebie i dla innych. Dla przedsiębiorczych. Dla tych, którzy chcą coś zrobić lepiej, wydajniej, ładniej. Dla tych, którzy chcą rozwijać, wzbogacać, pomnażać. Dla wrażliwych. Dla prostolinijnych i skromnych. Natomiast dobrze prosperują w komunizmie głupcy nie dostrzegający własnej marności i śmieszności. Doskonale powodzi się służalcom, oportunistom i konformistom; wiedzie im się tym lepiej, że mogą nie robić nic, albowiem i tak nie sądzą, że należy coś robić w zamian za serwilizm - czują się zwolnieni z wszelkiej odpowiedzialności co wzmaga ich znakomite samopoczucie - ocenił.
Pisząc tę książkę Tyrmand zadał sobie pytanie, czy jego wysiłek ukazania paradoksów tego systemu ludziom nie znającym go nie był bezcelowy, bo jak sam pisał „wydaje mi się, że nie można zrozumieć tego, co jest tam, nie żyjąc tam".
Wydania książki pod tytułem "Zapiski o życiu w komunizmie" w 1971 r. odmówiło mu wydawnictwo The New Yorker, z którym Tyrmand współpracował, a następnie inne wydawnictwa amerykańskie. Wydała ją w 1972 r. Polska Fundacja Kulturalna w Londynie. W wydaniu podziemnym ukazała się już pod tytułem „Cywilizacja komunizmu”.
em, mat. prasowe
- Życie w komunizmie jest piekłem, ale nie dla wszystkich. Jest piekłem dla ludzi dobrej woli. Dla uczciwych. Dla rozsądnych. Dla chcących pracować z pożytkiem dla siebie i dla innych. Dla przedsiębiorczych. Dla tych, którzy chcą coś zrobić lepiej, wydajniej, ładniej. Dla tych, którzy chcą rozwijać, wzbogacać, pomnażać. Dla wrażliwych. Dla prostolinijnych i skromnych. Natomiast dobrze prosperują w komunizmie głupcy nie dostrzegający własnej marności i śmieszności. Doskonale powodzi się służalcom, oportunistom i konformistom; wiedzie im się tym lepiej, że mogą nie robić nic, albowiem i tak nie sądzą, że należy coś robić w zamian za serwilizm - czują się zwolnieni z wszelkiej odpowiedzialności co wzmaga ich znakomite samopoczucie - ocenił.
Pisząc tę książkę Tyrmand zadał sobie pytanie, czy jego wysiłek ukazania paradoksów tego systemu ludziom nie znającym go nie był bezcelowy, bo jak sam pisał „wydaje mi się, że nie można zrozumieć tego, co jest tam, nie żyjąc tam".
Wydania książki pod tytułem "Zapiski o życiu w komunizmie" w 1971 r. odmówiło mu wydawnictwo The New Yorker, z którym Tyrmand współpracował, a następnie inne wydawnictwa amerykańskie. Wydała ją w 1972 r. Polska Fundacja Kulturalna w Londynie. W wydaniu podziemnym ukazała się już pod tytułem „Cywilizacja komunizmu”.
em, mat. prasowe