Uroczysty koncert zamykający obchody Roku Henryka Wieniawskiego w Lublinie odbędzie się w piątek w Warszawie. W programie, który wkonają lubelscy filharmonicy, poza utworami Wieniawskiego będzie można usłyszeć IV Symfonię d-moll Roberta Schumanna.
Koncert, który odbędzie się w warszawskim Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, jest ostatnim punktem obchodów Roku Wieniawskiego w Lublinie, ustanowionym w 2010 r. przez radę miejską z okazji 175. rocznicy urodzin kompozytora.
- Muzyka Henryka Wieniawskiego, mimo upływu lat, nadal budzi emocje. To niezwykłe, że z jego dorobku, który przecież nie jest wielki, nic się nie postarzało. Koncertem w Warszawie chcemy jeszcze raz przypomnieć o twórczości tego wielkiego kompozytora i uczcić jego pamięć - powiedział dyrektor Filharmonii im. H. Wieniawskiego w Lublinie dr Jan Sęk.
W programie koncertu, który wykona Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Lubelskiej pod dyrekcją Piotra Wijatkowskiego, będzie można usłyszeć: słynną "Legendę" op. 17 (którą miał zdobyć rękę ukochanej Izabelli Hampton) i II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22 Henryka Wieniawskiego oraz IV Symfonię d-moll op. 120 Roberta Schumanna. W partii skrzypiec wystąpi laureatka wielu konkursów muzycznych Anna Maria Staśkiewicz.
Koncertowi będzie towarzyszyć promocja płyty z muzyką Henryka Wieniawskiego w wykonaniu lubelskich filharmoników z udziałem Anny Marii Staśkiewicz.
Henryk Wieniawski był synem lekarza Tadeusza Wieniawskiego, który praktykował w Lublinie po powrocie z emigracji. Dom Wieniawskich w Lublinie odwiedzali wybitni artyści, tu odbywały się koncerty, spotkania literackie i dyskusje. Starszy brat Henryka - Julian - został pisarzem i publicystą, natomiast młodszy, Józef - pianistą. Henryk - uczeń Jana Hornziela i Stanisława Serwaczyńskiego - już od najmłodszych lat wykazywał wybitne zdolności i został wysłany na dalszą edukację muzyczną za granicę. W wieku 11 lat ukończył z pierwszą nagrodą i złotym medalem Konserwatorium w Paryżu, a w wieku 15 lat z wyróżnieniem ukończył studia kompozycji. Od 1850 r. koncertował wraz z bratem Józefem w całej Europie. Po wielu sukcesach przyjął w 1860 r. funkcję pierwszego skrzypka dworu carskiego i solisty Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego. Jednocześnie uczył w tzw. klasach muzycznych Towarzystwa (w 1862 r. przekształconych w Konserwatorium), budując podstawy przyszłej szkoły rosyjskiej wiolinistyki. Każdego roku blisko cztery miesiące wykorzystywał na koncerty w Europie. W 1872 r. wraz ze słynnym pianistą Antonim Rubinsteinem wyjechał na tournee po Stanach Zjednoczonych. W ciągu ośmiu miesięcy artyści wykonali 215 koncertów. Przyniosło im to międzynarodową sławę. W latach 1875-1877 Wieniawski pracował w Konserwatorium w Brukseli.
Wieniawski dysponował fenomenalną techniką i wyjątkowym darem oddziaływania na słuchaczy, łączył w swoich koncertach wirtuozerię i słowiański liryzm. W swoich kompozycjach nawiązywał m.in. do ludowych tradycji muzycznych, wykorzystując motywy poloneza, mazurka czy kujawiaka. Jego najsłynniejsze kompozycje to m.in. Polonez D-dur, Polonez A-dur, Koncert skrzypcowy d-moll, Fantazja faustowska, Scherzo-tarantela, Etiudy, Wariacje.
Wieniawski zmarł w 1880 r. w Moskwie. Pochowany został w Warszawie, w jego pogrzebie uczestniczyło ok. 40 tys. osób.
em
Koncert, który odbędzie się w warszawskim Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. Witolda Lutosławskiego, jest ostatnim punktem obchodów Roku Wieniawskiego w Lublinie, ustanowionym w 2010 r. przez radę miejską z okazji 175. rocznicy urodzin kompozytora.
- Muzyka Henryka Wieniawskiego, mimo upływu lat, nadal budzi emocje. To niezwykłe, że z jego dorobku, który przecież nie jest wielki, nic się nie postarzało. Koncertem w Warszawie chcemy jeszcze raz przypomnieć o twórczości tego wielkiego kompozytora i uczcić jego pamięć - powiedział dyrektor Filharmonii im. H. Wieniawskiego w Lublinie dr Jan Sęk.
W programie koncertu, który wykona Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Lubelskiej pod dyrekcją Piotra Wijatkowskiego, będzie można usłyszeć: słynną "Legendę" op. 17 (którą miał zdobyć rękę ukochanej Izabelli Hampton) i II Koncert skrzypcowy d-moll op. 22 Henryka Wieniawskiego oraz IV Symfonię d-moll op. 120 Roberta Schumanna. W partii skrzypiec wystąpi laureatka wielu konkursów muzycznych Anna Maria Staśkiewicz.
Koncertowi będzie towarzyszyć promocja płyty z muzyką Henryka Wieniawskiego w wykonaniu lubelskich filharmoników z udziałem Anny Marii Staśkiewicz.
Henryk Wieniawski był synem lekarza Tadeusza Wieniawskiego, który praktykował w Lublinie po powrocie z emigracji. Dom Wieniawskich w Lublinie odwiedzali wybitni artyści, tu odbywały się koncerty, spotkania literackie i dyskusje. Starszy brat Henryka - Julian - został pisarzem i publicystą, natomiast młodszy, Józef - pianistą. Henryk - uczeń Jana Hornziela i Stanisława Serwaczyńskiego - już od najmłodszych lat wykazywał wybitne zdolności i został wysłany na dalszą edukację muzyczną za granicę. W wieku 11 lat ukończył z pierwszą nagrodą i złotym medalem Konserwatorium w Paryżu, a w wieku 15 lat z wyróżnieniem ukończył studia kompozycji. Od 1850 r. koncertował wraz z bratem Józefem w całej Europie. Po wielu sukcesach przyjął w 1860 r. funkcję pierwszego skrzypka dworu carskiego i solisty Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego. Jednocześnie uczył w tzw. klasach muzycznych Towarzystwa (w 1862 r. przekształconych w Konserwatorium), budując podstawy przyszłej szkoły rosyjskiej wiolinistyki. Każdego roku blisko cztery miesiące wykorzystywał na koncerty w Europie. W 1872 r. wraz ze słynnym pianistą Antonim Rubinsteinem wyjechał na tournee po Stanach Zjednoczonych. W ciągu ośmiu miesięcy artyści wykonali 215 koncertów. Przyniosło im to międzynarodową sławę. W latach 1875-1877 Wieniawski pracował w Konserwatorium w Brukseli.
Wieniawski dysponował fenomenalną techniką i wyjątkowym darem oddziaływania na słuchaczy, łączył w swoich koncertach wirtuozerię i słowiański liryzm. W swoich kompozycjach nawiązywał m.in. do ludowych tradycji muzycznych, wykorzystując motywy poloneza, mazurka czy kujawiaka. Jego najsłynniejsze kompozycje to m.in. Polonez D-dur, Polonez A-dur, Koncert skrzypcowy d-moll, Fantazja faustowska, Scherzo-tarantela, Etiudy, Wariacje.
Wieniawski zmarł w 1880 r. w Moskwie. Pochowany został w Warszawie, w jego pogrzebie uczestniczyło ok. 40 tys. osób.
em