W XVI–XVIII wieku sytuacja prawna kobiety w stosunku do średniowiecza nie uległa polepszeniu. Kobieta nadal znajdowała się pod władzą mężczyzny, miała ograniczone możliwości występowania przed sądem, jej zeznania nadal były mniej ważne niż męskie.
W XVII wieku ogólnie potępiano zajmowanie się kobiet nauką, sztuką czy nawet lekturą. Istniało bowiem domniemanie, że kobieta oddająca się lekturze książek zaniedbuje swoje właściwe powinności. Kobieta matka miała jedynie czytać i opowiadać dzieciom modlitwy, pieśni religijne, bajki lub opowieści.
Poprzez przekazy od matki do córki rozwijały się różne formy sztuki użytkowej jak malarstwo miniaturowe, wycinanki czy hafty.
Uczoność kobiet
XVII-wieczny ideał uczonej kobiety dostępny był jedynie wysoko urodzonym kobietom i wymagał pozytywnego nastawienia ojca rodziny i męża do aspiracji naukowych córki czy żony.
Źródło: Wprost
© ℗
Materiał chroniony prawem autorskim.
Wszelkie prawa zastrzeżone.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.
Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy tygodnika Wprost.
Regulamin i warunki licencjonowania materiałów prasowych.