Demokracja z lekcji opiera się na swobodnej konkurencji podmiotów politycznych, poszukiwaniu pól współpracy, konstruowaniu wspólnego dobra i szanowaniu instytucji, jednostek, mniejszości, większości ple, ple, ple. Demokracja realna owija się wokół negatywnych, zbiorowych emocji. Kto skutecznie zbuduje większość wrogości – jeszcze ten termin nie upowszechnił się w politologii, ale sami zobaczycie… – ten wygrywa.
Dziki, z całym dla nich szacunkiem, zabija się co roku. W tym roku miało się ich odstrzelić niewiele więcej niż w zeszłym (oraz… w przyszłym!). Ponieważ jednak żyjemy w demokracji, czynniki rządowe nadały tej akcji charakter służby władzy wobec ludu, czyli rolników, o których głosy toczy się walka z PSL. A ponieważ nie tylko PiS zarządza w Polsce emocjami, część opozycji wcisnęła guzik „play”: PiS to prostaki o żądzy krwi wypisanej na twarzy (gębie? a właściwie, nomen omen, mordzie?). Wielkomiejski elektorat brzydzi się przecież „dziką rzezią”. Kiedy eleganccy panowie strzelają do dzików obok byłego prezydenta Komorowskiego, to co innego, ale kiedy strzela PiS, mamy barbarzyństwo. Pan prezydent obecny, ten, który nie strzela, chciałby nieco zyskać w elektoracie centrowym, nie zamykając sobie jednak szans w elektoracie prawicowym, zatem łapiąc się prawą ręką za lewe ucho, wymógł na odpowiednich ministrach deklarację, że locha w widocznej ciąży (pozytywna emocja) będzie pod nieformalną ochroną (pozytywna emocja) szlachetnych myśliwych. Logiki w tym wielkiej nie ma, skoro strzelanie do dzików ma przynieść zmniejszenie pogłowia, jednak ustawia głowę państwa po stronie osób wrażliwych – selektywnie i partyjnie.
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.