Sam Levinson, który stworzył serial, przyznawał już wcześniej, że scenariusz powstał w oparciu o jego walkę z depresją, atakami paniki, lękami i uzależnieniami. Więcej na ten temat mówił podczas premiery w Los Angeles. – Spędziłem większość moich nastoletnich lat w szpitalach, na odwykach i w specjalnych domach pomocy. Byłem narkomanem i wziąłbym wszystko, co pozwoliłoby mi nie słyszeć, oddychać i czuć – mówił.
W emocjonalnym przemówieniu poprzedzającym projekcję, Levinson ujawnił mroczną historię z narkotykami w tle, przyznając, że „w wieku 16 lat pogodził się z myślą, że mogą one go zabić”. – Nie było już powodu, żeby z tym walczyć. Po prostu pozwoliłem im siebie przejąć i pogodziłem się z tym. Zanim skończyłem 19 lat, byłem na odwykach, gdzie próbowałem uwolnić się od opiatów, a przerzucić się na bardziej produktywne narkotyki, jak metamfetamina, abym mógł kontynuować pisanie, które tak bardzo kochałem – podkreślił.
Czytaj też:
A wszystko dla dwóch sekund nicości. Recenzja pierwszego odcinka serialu „Euforia”
Levinson powiedział, że to na tym odwyku był moment, w którym zaczął zastanawiać się, jakie będzie jego dziedzictwo, jeżeli umrze w tym momencie. – Jestem kłamcą, jestem złodziejem, jestem uzależniony, byłem beznadziejny wobec niemal każdej osoby w moim życiu, którą kocham. I wtedy pomyślałem sobie, że nie czuje się taki w środku, czuje się lepszą osobą – mówił. Teraz, jak poinformował, jest „czysty” od 14 lat.
Teraz „bardzo osobista historia” Levinsona jest opowiadana na ekranie przez bohaterów serialu HBO „Euforia”, w tym Zendayę w roli Rue – nastoletniej narkomanki, walczącej z lękiem i tym, aby zostać „czystą”. Levinson mówił także o tym, jak znalazł Hunter Schafer, która w produkcji wciela się w Jules. – Napisałem scenariusz, a nasi dyrektorzy od castingów przeczesywali całą Amerykę w poszukiwaniu właściwej osoby. Kiedy znaleźliśmy Hunter i weszła oraz przeczytała scenariusz, usiadłem z nią w Factor's Deli w Los Angeles i rozmawialiśmy przez sześć godzin – o życiu, naszych doświadczeniach – przyznał. – To była jedna z tych inspirujących rozmów o tym, jak mogłaby wyglądać ta postać, że natychmiast poszedłem do domu i zacząłem pisać – dodał.