TATP (ang. triacetone triperoxide) trimeryczny nadtlenku acetonu to skrajnie niebezpieczny i trudny w przygotowaniu materiał wybuchowy, po który jednak często sięgają terroryści, ze względu na jego ogromną siłę rażenia - ta jest niewiele mniejsza, niż w przypadku trotylu.
Substancja jest bardzo niestabilna, a samo jej pozyskanie nie jest proste. Zdaniem śledczych, właśnie to zgubiło siatkę terrorystyczną odpowiedzialną za zamach w Barcelonie i atak w Cambrils. W domu w Alcanar, w którym wcześniej doszło do wybuchu, zamachowcy składowali ładunki, których planowali użyć w zamachach. Jak podaje „El Pais”, ich początkowym planem był atak przy użyciu trzech vanów, a celem miały stać się kultowe miejsca w Barcelonie, w tym słynna katedra Sagrada Familia. Hiszpańskie media sugerują, że poprzez użycie do ataku samochodów wypełnionych butlami z gazem, terroryści chcieli zwiększyć znacznie ilość ofiar. By zdetonować gaz, zamachowcy planowali wykorzystać właśnie TATP, często używany jako materiał zapalny.
Czytaj też:
Terrorystów było więcej, niż przypuszczano. Nowe ustalenia po zamachach w Katalonii
W domu, gdzie przygotowywała się grupa 12 terrorystów (w niedzielę El Pais podał, że w skład siatki mogło wchodzić nawet 15 osób - red.) doszło jednak do przypadkowej eksplozji, wskutek której zniszczonych zostało około 20 znajdujących się w domu w Alcanar butli z gazem. W ruinach budynku znaleziono także ślady TATP, nazywanego "matką szatana" od ogromnej liczby ofiar, jaką pochłonęły zamachy z wykorzystaniem trimerycznego nadtlenku acetonu.
TATP wykorzystywany był m.in. przez zamachowców z Paryża, Brukseli i Londynu. W mieszkaniu, w którym terroryści przygotowywali się do zamachów w Brukseli z marca ubiegłego roku znaleziono około 50 litrów acetonu, 30 litrów roztworu nadtlenku wodoru i 15 kilogramów gotowego TATP.
Chcieli uderzyć w symbol
Sagrada Familia to jeden z symboli Barcelony. Budowana od 1882 roku świątynia wciąż nie została ukończona. Przez ponad 40 lat przy świątyni pracował projektant Antonio Gaudi, nadając jej swój własny styl i całkowicie zmieniając pierwotne plany. Ten secesyjny kościół uważany jest za jego najważniejsze dzieło. Po śmierci Gaudiego prace kontynuowano aż do wybuchu hiszpańskiej wojny domowej. W jej trakcie anarchistyczne bojówki zniszczyły część budowli, a także wiele projektów Gaudiego. W latach 40. wznowiono budowę, która do dziś nie została ukończona. 7 listopada 2010 papież Benedykt XVI konsekrował świątynię.