Wyspa Wielkanocna jest jedną z najbardziej oddalonych od wysp i lądów zamieszkaną wyspą na świecie. Znana jest przede wszystkim ze znajdujących się na niej wielkich kamiennych posągów przedstawiających głowy – moai. Wielkie głazy przypominające ludzkie twarze są wykonane ze skał wulkanicznych i mierzą nawet 10 metrów wysokości.
Hiszpański dziennik „La Vanguardia” przytoczył ostatnie badania naukowców z Uniwersytetu Binghamton i Stanowego Uniwersytetu w Nowym Jorku. Badacze twierdzą, że kamienne figury nie powstały przypadkowo. Mogły one bowiem służyć ówczesnym mieszkańcom do odnajdywania źródeł wody pitnej, dzięki czemu cywilizacja mogła przetrwać. Naukowcy doszli do takich wniosków na postawie analizy zasolenia wody w regionie wyspy. Okazało się, że najmniejsze zasolenie wody, co sprawia, że jest ona zdatna do picia, występuje właśnie w okolicach kamiennych posągów.
Profesor antropologii Carl Lipo zaznaczył, że to nie koniec prac zespołu. Teraz badacze chcą sprawdzić, w jaki sposób dostęp do wody pitnej był związany ze sposobem budowy kamiennych głazów. – Zyskaliśmy wiele nowych informacji, dzięki czemu będziemy mogli sprawdzić, co umożliwiło ówczesnym mieszkańcom wyspy zbudowanie tak niezwykłych posągów – podkreślił. – To, co udało nam się ustalić, to niemal pełne rozwiązanie zagadki tych głazów – dodał.
Czytaj też:
Zagadka Trójkąta Bermudzkiego została rozwiązana? Naukowcy mają zadziwiającą hipotezę