Migracja do Wielkiej Brytanii była częścią masowej ekspansji ludzi z Anatolii (terenu obecnej Turcji) około 6000 r. p.n.e. To właśnie wtedy do Europy miała dotrzeć wiedza na temat uprawy ziemi. Wcześniej mieszkańcy naszego kontynentu prowadzili koczowniczy i zbieracko-łowiecki tryb życia.
Kiedy naukowcy przeanalizowali DNA brytyjskich rolników sprzed kilku tysięcy lat, odkryli, że najbardziej przypominają oni neolitycznych ludzi z Półwyspu Iberyjskiego. Analiza DNA ujawnia, że neolityczni Brytyjczycy byli w dużej mierze potomkami grup, które przebyły Morze Śródziemne podróżując wzdłuż jego wybrzeża, lub skokowo przepływając z wyspy na wyspę na łodziach.
Część z neolitycznych migrantów z Anatolii udała się na Półwysep Iberyjski. Z rejonów Iberii, śródziemnomorscy rolnicy podróżowali dalej na północ przez Francję. Na Wyspy Brytyjskie dotarli około 4000 r. p.n.e. od zachodu, przez Walię lub południowo-zachodnią Anglię.
– Nie znaleźliśmy żadnych dowodów na to, żeby neolityczni rolnicy w Wielkiej Brytanii mieli wśród przodków wcześniej mieszkających tam ludzi –powiedział BBC współautor badań, dr Tom Booth z Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. – To nie znaczy, że w ogóle się nie mieszali, to tylko oznacza, że ich populacja mogła być zbyt mała, by pozostawić jakiekolwiek dziedzictwo genetyczne – dodał.
Oprócz rolnictwa, neolityczni migranci do Wielkiej Brytanii prawdopodobnie sprowadzili tradycję budowania pomników przy użyciu ogromnych głazów nazywanych megalitami. Sławne Stonehenge jest częścią tej tradycji.
Czytaj też:
Naukowcy wyjaśniają kolejną z tajemnic Stonehenge. Czyje szczątki znaleziono?
W badaniu przeanalizowano również DNA brytyjskich społeczeństw zbieracko-łowieckich, wcześniej zamieszkujących Wyspy Brytyjskie. Jednym z analizowanych szkieletów był szkielet tzw. człowieka z Cheddar, którego szczątki datowane są na 7 100 r. p.n.e.
Jego DNA sugeruje, że podobnie jak większość innych europejskich łowców-zbieraczy tamtych czasów, miał ciemną skórę połączoną z niebieskimi oczami. Z kolei neolityczni rolnicy mieli mieć bledszą skórę z brązowymi oczami i czarnymi lub ciemnobrązowymi włosami.
Pod koniec neolitu, około 2450 r. p.n.e., potomkowie pierwszych rolników sami zostali prawie całkowicie zastąpieni przez ludzi wywodzących się z tzw. kultury pucharów dzwonowatych pochodzących z kontynentalnej Europy. W ten sposób Wielka Brytania doświadczyła na przestrzeni przestrzeni kilku tysięcy lat dwóch skrajnych zmian genetycznych wśród zamieszkującej jej ludności
Czytaj też:
Odtworzyli głowę psa sprzed 4 tys. lat. Jak wyglądało zwierzę?