W 2007 roku polskie sądy wydały 3472 ENA, które są żądaniem wydania osoby podejrzanej w celu przeprowadzenia postępowania karnego przed sądem krajowym. To o ponad 1000 więcej niż w roku 2006, kiedy Polska także prowadziła w unijnych statystykach pod względem liczby wydanych ENA (2421).
W porównaniu z procedurą ekstradycji wydanie na podstawie ENA trwa o wiele krócej, gdyż odbywa się na drodze współpracy sądowej, omijając całkowicie władze polityczne.
Za Polską pod względem wydanych ENA były w zeszłym roku Niemcy i Francja z odpowiednio 1785 i 1028 wydanymi nakazami.
Eksperci Komisji Europejskiej tłumaczą nieoficjalnie, że pierwsza pozycja Polski to z jednej strony wynik "bardzo represyjnego systemu sądowego", a z drugiej - skłonności polskich sędziów do uciekania się do ENA we wszystkich przypadkach, które przewiduje unijna decyzja ramowa z 2002 roku. Sądy w Polsce stosują ENA "bardzo szeroko" - twierdzą eksperci.
Tylko 434 przypadki (12,5 proc. spośród 3472 osób, o które ubiegały się polskie sądy w ramach ENA) zakończyły się efektywnym przekazaniem poszukiwanej osoby. W Niemczech takich przypadków było 506, a we Francji 345.
Tradycyjna procedura ekstradycji trwa nawet ponad rok. ENA pozwala na skrócenie tego okresu średnio do 11 dni, jeśli wydanie odbywa się za zgodą podejrzanego, albo 5-6 tygodni, jeśli zainteresowana osoba nie wyraża zgody.
Pod względem otrzymanych w 2007 roku z innych krajów UE wniosków ENA Polska zajmuje dopiero siódmą pozycję. Polskie władze sądowe otrzymały nakaz w sprawie 214 osób. 155 z nich zostało aresztowanych, a 105 ostatecznie przekazanych w ramach ENA do innych państw UE.
W statystykach pod względem otrzymanych z innych krajów Unii wniosków ENA prowadzą Niemcy (7248), następna jest Wielka Brytania (2534) i Hiszpania (1207).
ENA został wprowadzony do polskiego systemu prawnego w marcu 2004 roku wraz z nowelizacją kodeksu postępowania karnego. Wydanie obywatela polskiego jest możliwe w sytuacji, gdy poza terytorium RP popełnił on czyn, który jest przestępstwem według polskiego prawa zarówno w momencie popełnienia, jak i w momencie złożenia wniosku o wydanie. Wydanie jest zakazane w stosunku do osoby podejrzanej o popełnienie, bez użycia przemocy, przestępstwa z przyczyn politycznych, a także w sytuacji, gdy wydanie "będzie naruszać wolności i prawa człowieka i obywatela".
ND, PAP