Według inż. Joao Appletona, byłego urzędnika Narodowego Laboratorium Budownictwa Mieszkaniowego, jakość rozwiązań konstrukcyjnych w Portugalii pozostawia wiele do życzenia. - Liczne w portugalskich miastach wielowiekowe budowle nie zostały dostosowane do wymogów bezpieczeństwa. Podobnie jest z młodszymi obiektami, których wykonawcy, aby maksymalnie zaoszczędzić na kosztach budowy czy remontu, nie zastosowali nowoczesnych systemów antysejsmicznych. W przypadku nadejścia silnego trzęsienia ziemi 50 proc. budynków w Lizbonie może lec w gruzach - twierdzi Joao Appleton.
W ocenie dr Marii Baptista, lizbońskiej geofizyk, trzęsienie ziemi i tsunami, podobne do tego z 1755 r., które doszczętnie zniszczyło stolicę Portugalii, może nadejść w każdej chwili. - Jego siła wyniosła wówczas ponad 8,5 w skali Richtera, a więc była zbliżona do marcowego kataklizmu w Japonii. W przypadku ponownego tsunami w Lizbonie zabytkowe stare miasto znajdzie się pod wodą - ostrzega dr Baptista. Z badania opracowanego przez Sergio Freira z Uniwersytetu Nova w Lizbonie wynika, że trzęsienie ziemi i nadejście fali tsunami mogłoby spowodować w stołecznej aglomeracji śmierć aż 400 tys. ludzi. - Gdyby kataklizm nastąpił nocą, liczba ofiar byłaby dwukrotnie niższa z uwagi na to, że wiele urzędów i firm zlokalizowanych jest w okolicach lizbońskiej starówki. Po zmroku są więc one puste - wyjaśnia portugalski badacz.
Przygotowane przez Freira studium potwierdza opinie ekspertów, krytykujących dotychczasowe analizy Narodowego Laboratorium Budownictwa Mieszkaniowego. Wynikało z nich, że nadejście trzęsienia ziemi i fali tsunami spowodowałoby w Lizbonie i okolicach najwyżej 27 tys. ofiar śmiertelnych. Największe zagrożenie sejsmiczne w Portugalii notowane jest w turystycznym regionie Algarve, w aglomeracji lizbońskiej oraz na obszarach przylegających do południowo-wschodniego wybrzeża kraju. 26 marca Algarve nawiedziło trzęsienie ziemi o sile 4 w skali Richtera, nie powodując jednak ofiar.
PAP, arb