Cykl "Rzeźnia", dokumentujący konie prowadzone na rzeź, oraz reportaż z masowych seansów bioenergoterapeutycznych to niektóre z tematów fotografii Krzysztofa Paweli, które od środy można oglądać na wy
Cykl "Rzeźnia", dokumentujący konie prowadzone na rzeź, oraz reportaż z masowych seansów bioenergoterapeutycznych to niektóre z tematów fotografii Krzysztofa Paweli, które od środy można oglądać na wystawie we wrocławskim Muzeum Narodowym.
Jak poinformowała PAP rzeczniczka Muzeum Narodowego we Wrocławiu Anna Kowalów, na wystawie "Spostrzeżenia" znalazło się kilkadziesiąt zdjęć Paweli z lat 1977-1988.
Pawela zdobył uznanie cyklem "Rzeźnia", który w sarkastyczny sposób komentuje przemysłową technologię uśmiercania koni. W podobnym tonie utrzymany jest również cykl "Świniobicie", gdzie artysta udokumentował domowe bicie świń.
Na ekspozycji znalazły się również fotografie przedstawiające seanse przeprowadzane przez bioenergoterapeutę Cleve'a Harrisa, który pod koniec lat 70. XX w. cieszył się w Polsce wyjątkową popularnością. "Fotografie te unaoczniają brzemię chorób, pragnienie życia i nadzieję, wzmocnioną masową egzaltację" - powiedziała Kowalów.
W scenerii tych fotografii częstokroć pojawiają się kościoły, będące jednym ze sposób, w jakich artysta przywołuje wątek sacrum. Pojawia się on również w późniejszych fotografiach dokumentujących m.in. pielgrzymki do miejsc kultu czy dzieci w strojach pierwszokomunijnych.
Jak podkreśliła Kowalów, wśród fotografów dokumentujących późny okres PRL-u Krzysztof Pawela wyróżniał się dbałością o formalną stronę obrazów i pogłębioną refleksję. "Jego styl mniej odpowiada krzykliwej naturze przekazu prasowego, a bardziej nadaje się do odbioru galeryjnego, i tak też ewoluowała twórczość tego autora. Koncentruje on naszą uwagę na duchowych aspiracjach ludzi uwikłanych w prozaiczną codzienność z jej mechanizmami przemocy i destrukcji" - tłumaczyła rzeczniczka.
Chociaż Pawela w latach 80. podróżował także po Rosji i Rumunii, to jednak jego najciekawsze tematy pochodzą z polskiej prowincji.
Krzysztof Pawela urodził się w 1954 r. w Krakowie, ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W 1975 r. rozpoczął pracę, jako fotoreporter w warszawskich tygodnikach. Zdobył wiele wyróżnień na konkursach polskiej fotografii prasowej, a w 1977 r. został uznany za fotoreportera roku. Od 1988 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Mieszka w Warszawie.
em
Jak poinformowała PAP rzeczniczka Muzeum Narodowego we Wrocławiu Anna Kowalów, na wystawie "Spostrzeżenia" znalazło się kilkadziesiąt zdjęć Paweli z lat 1977-1988.
Pawela zdobył uznanie cyklem "Rzeźnia", który w sarkastyczny sposób komentuje przemysłową technologię uśmiercania koni. W podobnym tonie utrzymany jest również cykl "Świniobicie", gdzie artysta udokumentował domowe bicie świń.
Na ekspozycji znalazły się również fotografie przedstawiające seanse przeprowadzane przez bioenergoterapeutę Cleve'a Harrisa, który pod koniec lat 70. XX w. cieszył się w Polsce wyjątkową popularnością. "Fotografie te unaoczniają brzemię chorób, pragnienie życia i nadzieję, wzmocnioną masową egzaltację" - powiedziała Kowalów.
W scenerii tych fotografii częstokroć pojawiają się kościoły, będące jednym ze sposób, w jakich artysta przywołuje wątek sacrum. Pojawia się on również w późniejszych fotografiach dokumentujących m.in. pielgrzymki do miejsc kultu czy dzieci w strojach pierwszokomunijnych.
Jak podkreśliła Kowalów, wśród fotografów dokumentujących późny okres PRL-u Krzysztof Pawela wyróżniał się dbałością o formalną stronę obrazów i pogłębioną refleksję. "Jego styl mniej odpowiada krzykliwej naturze przekazu prasowego, a bardziej nadaje się do odbioru galeryjnego, i tak też ewoluowała twórczość tego autora. Koncentruje on naszą uwagę na duchowych aspiracjach ludzi uwikłanych w prozaiczną codzienność z jej mechanizmami przemocy i destrukcji" - tłumaczyła rzeczniczka.
Chociaż Pawela w latach 80. podróżował także po Rosji i Rumunii, to jednak jego najciekawsze tematy pochodzą z polskiej prowincji.
Krzysztof Pawela urodził się w 1954 r. w Krakowie, ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W 1975 r. rozpoczął pracę, jako fotoreporter w warszawskich tygodnikach. Zdobył wiele wyróżnień na konkursach polskiej fotografii prasowej, a w 1977 r. został uznany za fotoreportera roku. Od 1988 r. jest członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Mieszka w Warszawie.
em