Na dwóch piętrach gorzowskiej książnicy pokazano wystawę ?Tkanina Unikatowa ze zbiorów muzeum w Gorzowie Wielkopolskim?, którą można oglądać od czwartku. To plon plenerów tkackich w Lubniewicach.
Historia plenerów sięga 1978 roku. Odbywają się one nadal, ale już znacznie rzadziej niż w latach 80 i 90, kiedy to ta forma działalności artystycznej przeżywała w Gorzowie lata świetności dzięki swoistej symbiozie przemysłu ze sztuką. Plenery odbywały się bowiem dzięki pomocy i przychylności, największych w ówczesnych czasach, gorzowskich Zakładów Wyrobów Chemicznych ?Stilon?, które nie tylko udostępniały artystom swój ośrodek wypoczynkowy w Lubniewicach, ale przede wszystkim tworzywo syntetyczne ? kolorową przędzę, zbędne taśmy magnetofonowe czy żyłki poliamidowe. W ten sposób artystom zapewniano materiał do twórczości, co było istotne z uwagi na duże rozmiary prac ? ich wymiary niejednokrotnie są liczone w metrach, a waga w dziesiątkach kg.
Tkaniny unikatowe prezentowane na wystawie są niepowtarzalne, zaskakujące w kształcie, kolorycie, fakturze i wzorze. Łącznie na ekspozycję składa się 36 obiektów, w tym także przestrzennych.
Na wystawie w Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gorzowie Wlkp. znalazły się prace kilkunastu artystów m.in. Romany Szymańskiej-Klęskowskiej, która była przez wiele lat komisarzem plenerów, Henryki Zaręby, Henryki Żbik-Nierubiec czy Emilii Domańskiej. Mężczyzn w tym gronie reprezentuje jedynie Ryszard Kwiecień.
Opisując wystawę jej kurator Ewa Żelazny-Machura podkreśla, że te tkaniny nie mają użytkowego przeznaczenia. - Są do oglądania, podziwiania, są dziełami sztuki, owocem poszukiwań twórców w zakresie zastosowanych materiałów i technik tkackich: tkania na krosnach, szycia maszynowego, szycia ręcznego, haftu, aplikacji i technik mieszanych w połączeniu z materiałami takimi jak nap folia, metal, koraliki itp." - wyjaśniła kurator.
Ekspozycję w gorzowskiej bibliotece będzie można oglądać do końca kwietnia br.
Historia plenerów sięga 1978 roku. Odbywają się one nadal, ale już znacznie rzadziej niż w latach 80 i 90, kiedy to ta forma działalności artystycznej przeżywała w Gorzowie lata świetności dzięki swoistej symbiozie przemysłu ze sztuką. Plenery odbywały się bowiem dzięki pomocy i przychylności, największych w ówczesnych czasach, gorzowskich Zakładów Wyrobów Chemicznych ?Stilon?, które nie tylko udostępniały artystom swój ośrodek wypoczynkowy w Lubniewicach, ale przede wszystkim tworzywo syntetyczne ? kolorową przędzę, zbędne taśmy magnetofonowe czy żyłki poliamidowe. W ten sposób artystom zapewniano materiał do twórczości, co było istotne z uwagi na duże rozmiary prac ? ich wymiary niejednokrotnie są liczone w metrach, a waga w dziesiątkach kg.
Tkaniny unikatowe prezentowane na wystawie są niepowtarzalne, zaskakujące w kształcie, kolorycie, fakturze i wzorze. Łącznie na ekspozycję składa się 36 obiektów, w tym także przestrzennych.
Na wystawie w Wojewódzkiej i Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gorzowie Wlkp. znalazły się prace kilkunastu artystów m.in. Romany Szymańskiej-Klęskowskiej, która była przez wiele lat komisarzem plenerów, Henryki Zaręby, Henryki Żbik-Nierubiec czy Emilii Domańskiej. Mężczyzn w tym gronie reprezentuje jedynie Ryszard Kwiecień.
Opisując wystawę jej kurator Ewa Żelazny-Machura podkreśla, że te tkaniny nie mają użytkowego przeznaczenia. - Są do oglądania, podziwiania, są dziełami sztuki, owocem poszukiwań twórców w zakresie zastosowanych materiałów i technik tkackich: tkania na krosnach, szycia maszynowego, szycia ręcznego, haftu, aplikacji i technik mieszanych w połączeniu z materiałami takimi jak nap folia, metal, koraliki itp." - wyjaśniła kurator.
Ekspozycję w gorzowskiej bibliotece będzie można oglądać do końca kwietnia br.