Krzysztof Warlikowski reżyseruje operę Igora Strawińskiego "The Rake's Progress" w Berlin Staatsoper. Jej premiera odbędzie się w piątek 10 grudnia 2010.
W rolach głównych wystąpią Andreas Bauer i Anna Prohaska. Autorką scenografii i kostiumów jest Małgorzata Szczęśniak, z którą Warlikowski współpracuje od wielu lat.
Do końca roku opera zostanie pokazana siedem razy.
Opera "The Rake's Progress" powstała w 1951 r. Libretto W.H. Audena i Chestera Kallmana opowiada historię Toma Rakewella, który opuszcza narzeczoną, wyjeżdża do Londynu, gdzie traci cały majątek, żeni się z kobietą z brodą, sprzedaje duszę diabłu, wreszcie traci rozum i zostaje zamknięty w domu dla umysłowo chorych.
Jak pisał monografista Strawińskiego Roman Vlad, idea sztuki Strawińskiego opiera się na motywie chrześcijańskim, według którego człowiek jest ofiarą potężnych sił, których wpływom ulega i które prowadzą do jego zatracenia. Zbawieniem może być dla niego miłość. Musi jednak zapłacić za swoje czyny, w tym wypadku, utratą rozumu i życia.
Inspiracją dla Strawińskiego był cykl ośmiu rycin Williama Hogartha z XVII w., które Strawiński zobaczył na wystawie wiosną 1947 roku w w chicagowskim Art Institute. To on pół roku później zasugerował pomysł na powstanie takiej opery librecistom Audenowi i Kallmanowi. Cztery lata później opera miała swoją premierę weneckim Teatro La Fenice.
źródło: Nowy Teatr, Ruch Muzyczny
W rolach głównych wystąpią Andreas Bauer i Anna Prohaska. Autorką scenografii i kostiumów jest Małgorzata Szczęśniak, z którą Warlikowski współpracuje od wielu lat.
Do końca roku opera zostanie pokazana siedem razy.
Opera "The Rake's Progress" powstała w 1951 r. Libretto W.H. Audena i Chestera Kallmana opowiada historię Toma Rakewella, który opuszcza narzeczoną, wyjeżdża do Londynu, gdzie traci cały majątek, żeni się z kobietą z brodą, sprzedaje duszę diabłu, wreszcie traci rozum i zostaje zamknięty w domu dla umysłowo chorych.
Jak pisał monografista Strawińskiego Roman Vlad, idea sztuki Strawińskiego opiera się na motywie chrześcijańskim, według którego człowiek jest ofiarą potężnych sił, których wpływom ulega i które prowadzą do jego zatracenia. Zbawieniem może być dla niego miłość. Musi jednak zapłacić za swoje czyny, w tym wypadku, utratą rozumu i życia.
Inspiracją dla Strawińskiego był cykl ośmiu rycin Williama Hogartha z XVII w., które Strawiński zobaczył na wystawie wiosną 1947 roku w w chicagowskim Art Institute. To on pół roku później zasugerował pomysł na powstanie takiej opery librecistom Audenowi i Kallmanowi. Cztery lata później opera miała swoją premierę weneckim Teatro La Fenice.
źródło: Nowy Teatr, Ruch Muzyczny