Szał

Szczególnie gdy proponowane spotkanie może się odbyć tylko o godzinie 18.00 lub 21.00. Nie poznaję w tym czasie ludzi na ulicy i nie rozpoznaję tych, którzy od lat dzwonią do mnie i w innych okolicznościach ich głos jest tym, czym Elvis Presley dla Marka Niedźwiedzkiego. Nawet zaprzyjaźnionego dziennikarza, kiedy zadzwonił i przedstawił się. - Nie teraz - odpowiedziałem i zacząłem kontemplować karnego dla Holendrów.
Zaczęły się mistrzostwa Europy w piłce nożnej i dodatkowo trwa światowa liga w siatkówce. Te dwa wydarzenia sportowe powodują, że przestaję funkcjonować jak normalny człowiek. Trawę w przydomowym ogródku koszę tylko w przerwie meczu, podlewam w przerwach między meczami, a piszę po północy, już po komentarzach sumujących wydarzenia dnia. Jeżeli jednak muszę opuścić dom, rodzina ma absolutny obowiązek nagrywania każdego spotkania, którego nie mogę obejrzeć na żywo. I nie ma żadnych dyskusji.
- Dzisiaj jest bardzo dobry film o 20.00. - Jeszcze kiedyś powtórzą - odpowiadam i wkładam w wideo taśmę, na której mam bardzo dużymi literami napisane słowo MECZE, żeby przypadkiem ktoś z domowników nie powiedział, że nie miał na czym nagrać.
Najgorsze są eliminacje wstępne, bo później zdarza się od czasu do czasu i dzień wolny. Wtedy proponuję wspólny rodzinny grill albo spacer po osiedlu, ponieważ chcę zdążyć na kronikę z mistrzostw.
Wczoraj jednak zastanowił mnie starszy syn, którego poprosiłem o nagranie kolejnego meczu. Westchnął bardzo ciężko i zapytał. - Tato, a kiedy zaczyna się liga polska? - Nie pamiętam - odpowiedziałem zgodnie z prawdą - ale chyba pod koniec lipca. A dlaczego o to pytasz?
- Bo zauważyłem - skonstatował - że wtedy ten szał u ciebie mija.