Krótki felieton o zabijaniu
Nie można odmówić Piotrowi Gabryelowi pewnych racji zawartych w "Krótkim felietonie o zabijaniu" (nr 49). Nie daje jednak podstawy do radości fakt, że w Polsce na 100 tys. mieszkańców mamy 2,6 zabójstw, a w Holandii - 24,88 (zniesiono tam karę śmierci w 1982 r.). Autor poleca codzienne oglądanie egzekucji morderców, filmów dotyczących tej problematyki itp. A co by redaktor Gabryel powiedział na codzienne oglądanie filmu na przykład pokazującego z detalami morderstwo Tomka Jaworskiego? Jakie by wtedy były reakcje społeczne? Dziwnie się składa, że twórcy prawa troszczą się o samopoczucie groźnych przestępców. Wymiar sprawiedliwości to bardzo złożony problem, lecz nie może być tak, żeby zwyrodniali mordercy byli całkowicie pewni, że nie grozi im kara śmierci. Prawo było kiedyś drakońskie, czasem okrutne. Dlatego z postępem cywilizacji i demokracji zaczęto je liberalizować. Ale muszą być jakieś granice tej liberalizacji. Nie można w trosce o zbrodniarzy paraliżować strachem społeczeństwa.
MARIAN SOBOLEWSKI
Wrocław
Nowa twarz Polski
Z uwagą przeczytałem arty- kuł "Nowa twarz Polski" (nr 1). Rzeczywiście, nasz kraj zyskał nowy i w pełni zasłużony wizerunek. Nie wiem jednak, czy na zmianę opinii o nas w Stanach Zjednoczonych wpłynęli przede wszystkim Zbigniew Brzeziński, Jan Paweł II i Lech Wałęsa. Są to osoby bardzo zasłużone, ale w skupionym na sobie spo- łeczeństwie amerykańskim - trudno uwierzyć - nie wszyscy wiedzą, kim one są. Myślę, że do zaniku "polish jokes" bardziej przyczyniła się przeraźliwa "political correctness". Niedawno ktoś w mojej pracy nazwał klienta "stupid Polak", a kiedy uświadomił sobie, że i ja jestem Polakiem, przepraszał przez kilka dni - gdybym w tej sprawie interweniował, mógłby stracić pracę. Opinia o Polsce zmienia się na coraz bardziej pozytywną w dużej mierze dzięki Polakom z ostatnich emigracji, którzy nie pozmieniali nazwisk na brzmiące z angielska i nie wstydzą się swojego pochodzenia. To oni, solidnie wykształceni i odnoszący sukcesy zawodowe, przekonują, że jednak Polacy to nie ci z kawałów powtarzanych do znudzenia.
ANDRZEJ J.WYKRETOWICZ
[email protected]
Nie można odmówić Piotrowi Gabryelowi pewnych racji zawartych w "Krótkim felietonie o zabijaniu" (nr 49). Nie daje jednak podstawy do radości fakt, że w Polsce na 100 tys. mieszkańców mamy 2,6 zabójstw, a w Holandii - 24,88 (zniesiono tam karę śmierci w 1982 r.). Autor poleca codzienne oglądanie egzekucji morderców, filmów dotyczących tej problematyki itp. A co by redaktor Gabryel powiedział na codzienne oglądanie filmu na przykład pokazującego z detalami morderstwo Tomka Jaworskiego? Jakie by wtedy były reakcje społeczne? Dziwnie się składa, że twórcy prawa troszczą się o samopoczucie groźnych przestępców. Wymiar sprawiedliwości to bardzo złożony problem, lecz nie może być tak, żeby zwyrodniali mordercy byli całkowicie pewni, że nie grozi im kara śmierci. Prawo było kiedyś drakońskie, czasem okrutne. Dlatego z postępem cywilizacji i demokracji zaczęto je liberalizować. Ale muszą być jakieś granice tej liberalizacji. Nie można w trosce o zbrodniarzy paraliżować strachem społeczeństwa.
MARIAN SOBOLEWSKI
Wrocław
Nowa twarz Polski
Z uwagą przeczytałem arty- kuł "Nowa twarz Polski" (nr 1). Rzeczywiście, nasz kraj zyskał nowy i w pełni zasłużony wizerunek. Nie wiem jednak, czy na zmianę opinii o nas w Stanach Zjednoczonych wpłynęli przede wszystkim Zbigniew Brzeziński, Jan Paweł II i Lech Wałęsa. Są to osoby bardzo zasłużone, ale w skupionym na sobie spo- łeczeństwie amerykańskim - trudno uwierzyć - nie wszyscy wiedzą, kim one są. Myślę, że do zaniku "polish jokes" bardziej przyczyniła się przeraźliwa "political correctness". Niedawno ktoś w mojej pracy nazwał klienta "stupid Polak", a kiedy uświadomił sobie, że i ja jestem Polakiem, przepraszał przez kilka dni - gdybym w tej sprawie interweniował, mógłby stracić pracę. Opinia o Polsce zmienia się na coraz bardziej pozytywną w dużej mierze dzięki Polakom z ostatnich emigracji, którzy nie pozmieniali nazwisk na brzmiące z angielska i nie wstydzą się swojego pochodzenia. To oni, solidnie wykształceni i odnoszący sukcesy zawodowe, przekonują, że jednak Polacy to nie ci z kawałów powtarzanych do znudzenia.
ANDRZEJ J.WYKRETOWICZ
[email protected]
Więcej możesz przeczytać w 3/1999 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.