Donald Tusk został sfaulowany

Howard Webb, sędzia piłkarski, który sędziował nie po myśli premiera Tuska, wciąż cieszy się doskonałym zdrowiem. Gratulując panu Webbowi, musimy się jednak zatroskać stanem Polski. Premier Tusk przecież zapowiadał cztery lata temu, że udusi Webba. I jak to z naszymi premierami bywa, skończyło się na słowach. „Pomyślałem, zabić sędziego!" – perorował Tusk. A sędzia jak sędziował, tak sędziuje. Mało tego, przyjechał sobie jak gdyby nigdy nic do Polski, bimbając sobie z  pogróżek szefa naszego rządu. Państwo zawiodło.

Gdyby się dobrze zastanowić, od tego wszystko się zaczęło. Premier pomyślał, że coś zrobi – i właśnie nie zrobił. Potem już poszło z górki. Pomyślał sobie „autostrady" albo „likwidacja kuratoriów”, albo „przyjazne państwo”, ale jakoś mu się tak przestało szczęścić. Co by się do jakiegoś dzieła nie zabrał, to mu zaraz ten wygolony sędziowski łeb stawał przed oczami. I premier tylko machał ręką. A tam, nie warto. Howard Webb odebrał Donaldowi Tuskowi to, co najważniejsze w  chromosomach polityka. Przekonanie o własnej wszechwładzy. Owszem, w  ramach rekompensaty Tusk pobawił się trochę panem Schetyną albo panem Kwiatkowskim, albo panem Drzewieckim. Nawet poprztykał się trochę z tzw. kibolami. Pokonał PiS. Pojeździł busem. Stawiał groźne miny. Zawsze coś, ale Webba nikt mu jednak nie zastąpił. Premier chwieje się jak polski piłkarz w 70. minucie meczu.

Nie ma nadziei? Jest! Nasi ukraińscy koledzy od Euro, którzy dręczą Julię Tymoszenko, mogliby sobie chyba i z Webbem poradzić. Mamy powody, by sądzić, że nasz rząd nie zrobi niczego, co mogłoby popsuć stosunki polsko-ukraińskie.

Autor jest publicystą, historykiem. Nie jest poetą