Mogła wieść życie celebrytki. Uznała jednak, że lepiej będzie wywrócić je do góry nogami i zagrać o pełną pulę. Z głową pełną pomysłów Monika Brodka zdobywa kolejne szczyty. „Lax” – płyta nagrana właśnie w Kalifornii – to tylko krótki przystanek na tej drodze.
Zacznijmy od zbiegu okoliczności. W roku, w którym Brodka wygrywa najpopularniejszy wówczas polski talent show (2004), w USA ukazuje się dokument „Kill Your Idols”. Nieważne, czy wokalistka go ogląda, czy zna zespół, któremu film zawdzięcza tytuł – od tego momentu konsekwentnie zabija w sobie telewizyjnego „Idola”. Mnóstwo dziewczyn w jej wieku marzy o występie w telewizji. Ale Brodka płynie pod prąd. Widzi, jak łamią się kariery innych absolwentów medialnej fabryki gwiazd. – Wie pan, to, co ma się w głosie, a to, co w głowie, to są dwie różne rzeczy – mówi „Wprost” Elżbieta Zapendowska, jurorka „Idola”. – Monika jest rzadkim przypadkiem artystki, która wie i umie. Nieraz już pokazywała, że zawsze będzie szukać czegoś nowego, swojego.
Wygląda na to, że znalazła. Idol przewraca się w grobie. – Kładę mały nacisk na to, co było, a dużo większy na to, co właśnie się dzieje. Nigdy nie myślałam o wygranej w „Idolu” w kategorii życiowego sukcesu. Jakie to ma znaczenie, czy ktoś zajmuje tam pierwsze, czy drugie miejsce? Ludzie i tak ocenią cię na podstawie twórczości – mówi wokalistka. Jednak to wielka promocja. – Niby trochę mi to pomogło, ale z drugiej strony przylgnęła do mnie łatka celebrytki. Tylko dlatego, że najpierw wypromowano moją twarz, a dopiero później piosenki – odpowiada. – Przekierowanie uwagi mediów z mojego życia prywatnego na muzykę było wieloletnim procesem, który wymagał mnóstwo konsekwencji w działaniu.
Konsekwencji akurat nigdy jej nie brakowało. I uporu. Wszyscy moi rozmówcy w przerwach od zachwytów nad poprzednią płytą Brodki „Granda” rozwodzili się nad krnąbrnością artystki.
Wygląda na to, że znalazła. Idol przewraca się w grobie. – Kładę mały nacisk na to, co było, a dużo większy na to, co właśnie się dzieje. Nigdy nie myślałam o wygranej w „Idolu” w kategorii życiowego sukcesu. Jakie to ma znaczenie, czy ktoś zajmuje tam pierwsze, czy drugie miejsce? Ludzie i tak ocenią cię na podstawie twórczości – mówi wokalistka. Jednak to wielka promocja. – Niby trochę mi to pomogło, ale z drugiej strony przylgnęła do mnie łatka celebrytki. Tylko dlatego, że najpierw wypromowano moją twarz, a dopiero później piosenki – odpowiada. – Przekierowanie uwagi mediów z mojego życia prywatnego na muzykę było wieloletnim procesem, który wymagał mnóstwo konsekwencji w działaniu.
Konsekwencji akurat nigdy jej nie brakowało. I uporu. Wszyscy moi rozmówcy w przerwach od zachwytów nad poprzednią płytą Brodki „Granda” rozwodzili się nad krnąbrnością artystki.
Więcej możesz przeczytać w 25/2012 wydaniu tygodnika Wprost .
Archiwalne wydania tygodnika Wprost dostępne są w specjalnej ofercie WPROST PREMIUM oraz we wszystkich e-kioskach i w aplikacjach mobilnych App Store i Google Play.