BÓL MOCNY JAK KAMIEŃ

Mężczyźni ciepią na kamicę czterokrotnie częściej niż kobiety. Większość z nich ma 30- -50 lat, choć kamica dopada także panów młodszych i starszych. Dopóki kamień znajduje się w nerce, zazwyczaj nie wywołuje dolegliwości. Kiedy zaczyna się atak choroby, nie bez kozery nazywany porodem, ból staje się jednak nie do zniesienia. Najczęściej najpierw bolą okolice nerki, ale zdarza się, że przez początkowy odcinek moczowodu kamień przebrnie bez problemu i ból zacznie się na przykład w okolicy wyrostka robaczkowego, kiedy dojdzie do zablokowania przewodu moczowego i rozdęcia nerki przez zalegający mocz. Aby ustalić przyczynę dolegliwości, warto sprawdzić, czy wystąpi tzw. objaw Goldflama, prosząc kogoś o niezbyt silne uderzenie okolicy nerki. Ból świadczy o tym, że problem jest związany właśnie z nią. Istotne są także objawy towarzyszące, czyli nudności lub wymioty, krwiomocz, gorączka, problemy z oddawaniem moczu, ból jąder. W takiej sytuacji warto przyjąć środki rozkurczowe i przeciwbólowe i sporo pić, aby przepchnąć kamień przez moczowód. Często jednak nie obejdzie się bez wizyty w szpitalu, gdzie leki zostaną podane dożylnie. Jest to także bezpieczniejsze niż leczenie ambulatoryjne, bo przedłużający się bezmocz prowadzi do zniszczenia nerek.

Koniec ataku to jednak nie koniec leczenia. Dobrze jest zachować kamień, który wydalimy, i oddać go do badania, by sprawdzić, z czego jest złożony. Dzięki temu będziemy mogli wprowadzić właściwą dietę. Przy kamicy wapniowej unikajmy roślin strączkowych, przy szczawianowej – czekolady, botwiny, szczawiu, szpinaku, kawy i herbaty, a w wypadku moczanowej ograniczmy spożycie podrobów, baraniny, tłustych ryb, kawy, herbaty, czekolady i orzechów. W kamicy fosforanowej nie jedzmy roślin strączkowych, owoców, mleka, jaj i nie pijmy alkalicznych wód mineralnych. W każdym przypadku trzeba się nauczyć pić więcej wody. Odwodnienie sprzyja bowiem tworzeniu się kamieni.